Ο Πατούλης φεύγει, το Αγωνιστικό Μέτωπο Γιατρών έρχεται. |
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ
ΣΤΟ ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ της ΠΦΥ
Ξεν.Κάραβελ 1/10/2014
Παναγιώτη Ψυχάρη
Προέδρου ΣΕΥΠ-ΕΟΠΥΥ Αττικής
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι, η Ιατρική επιστήμη και το σύστημα υγείας δέχεται καθημερινά επίθεση στο όνομα των δήθεν «μεταρρυθμίσεων» . Σήμερα στα πλάισια της μεταρρύθμισης το επίσημο κράτος δεν διστάζει να αφήνει ακάλυπτους από την περίθαλψη το 30% των... κατοίκων της χώρας.
Γνωστές οι προθέσεις της εξουσίας ντόπιας και ξένης.
«23/9/2014Μέρκελ:Επ’ αυτού μπορώ να αναφέρω την Task Force, στο πλαίσιο της οποίας η Γερμανία έχει αναλάβει δύο projects, τα οποία νομίζω ότι προχωράνε πολύ καλά στην Ελλάδα. Αφενός πρόκειται για τη βελτίωση του συστήματος υγείας και αφετέρου για τη συνεργασία σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Και στα δύο πρόγραμμα, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχα από τον Πρωθυπουργό, σημειώνεται πρόοδος και βρίσκονται σε καλό δρόμο.»
Ας αναλογιστούμε με τη δήλωση αυτή τι μέλλει γενέσθαι στο μέλλον.
Δεν είναι αυτονόητο πλέον ότι ένα σύστημα υγείας και μάλιστα το Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας πρέπει να χρηματοδοτείται από κρατικούς πόρους. Η μετάθεση της χρηματοδότησης άμεσα ή έμμεσα προς τον ίδιο το ασφαλισμένο και μάλιστα τον μικρομεσαίο είναι γεγονός, που δεν αφήνει ελπίδες για το μέλλον αν δεν αλλάξει το μοντέλο πολιτικής στη υγεία. Η εισβολή μεγαλοϊδιωτικών συμφερόντων στην παροχή υπηρεσιών είναι το επόμενο στάδιο πλήρους κατάλυσης του κοινωνικού-προνοιακού κράτους.
Στα πλαίσια αυτά προωθείται ως πρώτος στόχος ιεραρχικά ο εργαστηριακός γιατρός και η Εργαστηριακή Ιατρική που είναι βασικός πυλώνας της ΠΦΥ. Εκεί λόγω του μεγάλου κόστους αναλογικά συγκρίνοντας με μισθούς και γενικά υπηρεσίες πρέπει να εισβάλει το ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο θα είναι εν μέρει κρατικοδίαιτο με τεράστια συμμετοχή από τον ασφαλισμένο.
Πολύ φοβάμαι ότι η καταστροφή του πρώτου στόχου έχει αρχίσει με όλους τους άδικους, αθέμιτους και βίαιους τρόπους. Η πλήρης απαξίωση των εργαστηρίων του ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ έχει αρχίσει εδώ και 2 χρόνια και αυτό δεν έρχεται σαφώς να ωφελήσει τον ιδιωτικό τομέα(μικρομεσαίες επιχειρήσεις) που παράλληλα και αυτές συρρικνούνται(με διάφορους τρόπους rebate,clawback πλαφόν κλπ με επιπλέον μείωση υπηρεσιών στο γενικό πληθυσμό-λόγω ανασφάλιστων) μέχρι τελικά να σβύσουν από τον υγειονομικό χάρτη.
Είναι λοιπόν σαφές οτι η καταστροφή του δημόσιου-αμιγώς-συστήματος δεν ωφελεί τον ιδιώτη γιατρό-η καταστροφή πάει πακέτο.
Είναι μία πολιτική που δεν ταιριάζει ούτε στο λειτουργό της υγείας και αδικεί την ίδια την επιστήμη. Κλονίζει ανεπανόρθωτα και την ποιότητα υπηρεσιών.
Το καταστροφικό τοπίο ενισχύεται με ποικίλους τρόπους όπως με το Νόμο 3919 , ο οποίος είναι και η ταφόπλακα του συστήματος υγείας.
Τέλος φοβάμαι ότι η οντότητα του εργαστηριακού γιατρού ως επιστήμονα θα διαταραχτεί στο μέγιστο βαθμό γιατί τα σχέδια δεν έχουν τελειωμό. Θα αμφισβητηθεί και η ίδια η αναγκαιότητα ύπαρξης τους.
Η λύση θα πρέπει να εμπεριέχει όχι μόνο πολιτική-συνδικαλιστική λογική αλλά και άκρως επιστημονική. Το όπλο της γνώσης και της επιστήμης μαζί με την συνειδητοποπίηση ότι ΟΛΟΙ είμαστε ένα και ότι το συμφέρον του ενός είναι και το συμφέρον του άλλου, είτε η εργασία είναι μέσα στις δημόσιες δομές είτε είναι στον μικρομεσαίο ιδιωτικό χώρο. Είναι δόγμα για τον ιατρικό κόσμο.
Ξεν.Κάραβελ 1/10/2014
Παναγιώτη Ψυχάρη
Προέδρου ΣΕΥΠ-ΕΟΠΥΥ Αττικής
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι, η Ιατρική επιστήμη και το σύστημα υγείας δέχεται καθημερινά επίθεση στο όνομα των δήθεν «μεταρρυθμίσεων» . Σήμερα στα πλάισια της μεταρρύθμισης το επίσημο κράτος δεν διστάζει να αφήνει ακάλυπτους από την περίθαλψη το 30% των... κατοίκων της χώρας.
Γνωστές οι προθέσεις της εξουσίας ντόπιας και ξένης.
«23/9/2014Μέρκελ:Επ’ αυτού μπορώ να αναφέρω την Task Force, στο πλαίσιο της οποίας η Γερμανία έχει αναλάβει δύο projects, τα οποία νομίζω ότι προχωράνε πολύ καλά στην Ελλάδα. Αφενός πρόκειται για τη βελτίωση του συστήματος υγείας και αφετέρου για τη συνεργασία σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Και στα δύο πρόγραμμα, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχα από τον Πρωθυπουργό, σημειώνεται πρόοδος και βρίσκονται σε καλό δρόμο.»
Ας αναλογιστούμε με τη δήλωση αυτή τι μέλλει γενέσθαι στο μέλλον.
Δεν είναι αυτονόητο πλέον ότι ένα σύστημα υγείας και μάλιστα το Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας πρέπει να χρηματοδοτείται από κρατικούς πόρους. Η μετάθεση της χρηματοδότησης άμεσα ή έμμεσα προς τον ίδιο το ασφαλισμένο και μάλιστα τον μικρομεσαίο είναι γεγονός, που δεν αφήνει ελπίδες για το μέλλον αν δεν αλλάξει το μοντέλο πολιτικής στη υγεία. Η εισβολή μεγαλοϊδιωτικών συμφερόντων στην παροχή υπηρεσιών είναι το επόμενο στάδιο πλήρους κατάλυσης του κοινωνικού-προνοιακού κράτους.
Στα πλαίσια αυτά προωθείται ως πρώτος στόχος ιεραρχικά ο εργαστηριακός γιατρός και η Εργαστηριακή Ιατρική που είναι βασικός πυλώνας της ΠΦΥ. Εκεί λόγω του μεγάλου κόστους αναλογικά συγκρίνοντας με μισθούς και γενικά υπηρεσίες πρέπει να εισβάλει το ιδιωτικό κεφάλαιο, το οποίο θα είναι εν μέρει κρατικοδίαιτο με τεράστια συμμετοχή από τον ασφαλισμένο.
Πολύ φοβάμαι ότι η καταστροφή του πρώτου στόχου έχει αρχίσει με όλους τους άδικους, αθέμιτους και βίαιους τρόπους. Η πλήρης απαξίωση των εργαστηρίων του ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ έχει αρχίσει εδώ και 2 χρόνια και αυτό δεν έρχεται σαφώς να ωφελήσει τον ιδιωτικό τομέα(μικρομεσαίες επιχειρήσεις) που παράλληλα και αυτές συρρικνούνται(με διάφορους τρόπους rebate,clawback πλαφόν κλπ με επιπλέον μείωση υπηρεσιών στο γενικό πληθυσμό-λόγω ανασφάλιστων) μέχρι τελικά να σβύσουν από τον υγειονομικό χάρτη.
Είναι λοιπόν σαφές οτι η καταστροφή του δημόσιου-αμιγώς-συστήματος δεν ωφελεί τον ιδιώτη γιατρό-η καταστροφή πάει πακέτο.
Είναι μία πολιτική που δεν ταιριάζει ούτε στο λειτουργό της υγείας και αδικεί την ίδια την επιστήμη. Κλονίζει ανεπανόρθωτα και την ποιότητα υπηρεσιών.
Το καταστροφικό τοπίο ενισχύεται με ποικίλους τρόπους όπως με το Νόμο 3919 , ο οποίος είναι και η ταφόπλακα του συστήματος υγείας.
Τέλος φοβάμαι ότι η οντότητα του εργαστηριακού γιατρού ως επιστήμονα θα διαταραχτεί στο μέγιστο βαθμό γιατί τα σχέδια δεν έχουν τελειωμό. Θα αμφισβητηθεί και η ίδια η αναγκαιότητα ύπαρξης τους.
Η λύση θα πρέπει να εμπεριέχει όχι μόνο πολιτική-συνδικαλιστική λογική αλλά και άκρως επιστημονική. Το όπλο της γνώσης και της επιστήμης μαζί με την συνειδητοποπίηση ότι ΟΛΟΙ είμαστε ένα και ότι το συμφέρον του ενός είναι και το συμφέρον του άλλου, είτε η εργασία είναι μέσα στις δημόσιες δομές είτε είναι στον μικρομεσαίο ιδιωτικό χώρο. Είναι δόγμα για τον ιατρικό κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου