21 Φεβρουαρίου 2016

Σύστημα έχουμε, Υγεία δεν έχουμε, εθνικό θα γίνουμε;

Σύστημα έχουμε, Υγεία δεν έχουμε, εθνικό θα γίνουμε; Το ΕΣΥ πάσχει χρονίως γιατί ποτέ δεν ανανεώθηκε σε πόρους, δομές, ανθρώπους και αξίες. Κατέληξε σε μια βαθειά ταξική διάκριση στο δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη που κάποιοι λίγοι ίσως 6 % πόνταραν στη θέση κρεβάτι, στο όνομα-φίρμα γιατρό, στο μεγάλο ιδιωτικό θεραπευτήριο που με τις καλύτερες πρακτικές διαφήμισης προωθούσαν τα επώνυμα και εξαφάνιζαν με το αζημίωτο ότι μπορούσε να βλάψει την φήμη τους. Ούτε κουβέντα στην ελληνική πραγματικότητα για επιστημονικά τεκμηριωμένη ιατρική για malpractice για αυτορρύθμιση των ιατρικών πεπραγμένων από επιστημονικά συνέδρια ανεξάρτητα από την αγορά φαρμάκων και μηχανημάτων. Ένα σύστημα παροχής υγείας προϋποθέτει πόρους και ανανέωση ,σχέδιο και αυτορρύθμιση που κανένα από αυτά τα στοιχεία δεν είχε. Οι υπουργοί υγείας αποτυχημένοι αναλώσιμοι διαχειριστές σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα συμφερόντων που διύλιζε τον κώνωπα από το φακελάκι και κατάπινε την κάμηλο των απ ευθείας αναθέσεων σε διαγωνισμούς, της προκλητής ζήτησης, των τεχνιτών κρίσεων επιδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο για να προμηθευτούμε τα εκατομμύρια εμβολίων, αχρησιμοποίητων μηχανημάτων και τα διαφημιζόμενα μη καλυπτόμενα ασφαλιστικά φάρμακα. Ο άλλος κόσμος οι πολλοί του 94% χρήστες του συστήματος υφίστανται μη πρόληψη, μη ενημέρωση, καμία ταχύτητα και απογοητευτική αξιοπρέπεια, ουσιαστικά δε μεγάλη συμμετοχή στα έξοδα και αποτροπή θεραπείας στις χρόνιες παθήσεις. Ένας κόσμος πλασμένος να υποφέρει και να πεθαίνει πρόωρα. Συγχρόνως να ακούς την παραμύθα των βολεμένων για την «ανάπτυξη των ατομικών ευκαιριών…» Τα δε λεφτά των υγειονομικών καλύψεων να γίνονται βορά στο χρηματιστήριο, στα τοξικά ομόλογα, σε θαλασσοδάνεια που ουδέποτε εζητήθησαν, σε πολιτικές ευθύνες που παραγράφηκαν . Και έρχονται οι θύτες του πάλε ποτέ δικομματισμού ΝΔ, ΠΑΣΟΚ να επικαλούνται προκλητικά «μαύρη βίβλο» πεπραγμένων κυβέρνησης 6+5 μηνών.
Σήμερα οι ασφαλισμένοι συνωστίζονται στις ουρές ελλείψεων και βέβαια δεν φταίνε οι 2000 νοσηλευτικές καλύψεις προσφύγων ετησίως με μετρημένο μικρό κόστος, όπως ρεμβάζουν οι ακραίοι. Το ανθρώπινο δυναμικό βρίσκεται σε Νοσοκομεία και ΠΕΔΥ Πανελλαδικά σε επίπεδα 45000 εργαζομένων όταν οι 70.000 χιλιάδες πριν 5 χρόνια καθόριζαν την συνήθη ανεπάρκεια της ελληνικής πραγματικότητας. Η αυτοθυσία και υπερεργασία μπορεί να λύσει βραχυπρόθεσμα προβλήματα αλλά σε συνδυασμό με την φτώχεια αποδοχών φέρνει ενδοσυντεχνιακές προστριβές, λύσεις διάτρητες και περιορίζει τους διοικητικούς ελιγμούς των κατά γενική ομολογία απείρων και πολιτικοχειραγωγούμενων διοικητών ως τα τώρα. Η πίτα των υπερκερδών μειώθηκε με τα μνημόνια και σαφώς μετακόμισαν τα κόστη του δημοσίου από την τσέπη του ασθενούς. Το επίπεδο εξυπηρέτησης μετακόμισε από τις ανάγκες και την επιστημονική τεκμηρίωση στο επίπεδο πτωχοκομείου του 18ου μΧ. αιώνα! Η καθυστέρηση επί δίμηνο της έγκρισης του οικονομικού προϋπολογισμού των τροϊκανών οδήγησε σε νέκρωση των προμηθειών και των τσεκουρεμένων αποθεμάτων υλικών από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά. 1η νάρκη στο Σύριζα. Απορρύθμιση αγοράς 150 εκατ και ακύρωση και ταλαιπωρία χιλιάδων ραντεβού ιδίως οδοντιατρικών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επι Λυκουρέντζου υλοποιεί συμφωνία του Απρίλη του 2012 κυβέρνησης Παπαδήμα και αναθέτει σε επενδυτική Γερμανική εταιρεία την οργάνωση στοιχειώδους πτωχοκομικής ΠΦΥ, των κλειστών νοσηλίων, της αύξησης συγκεκριμένης προέλευσης γενοσήμων. Την υλοποίηση των ανωτέρω σχεδιάζουν πρόθυμοι πανεπιστημιακοί και προλαβαίνουν να υλοποιήσουν Λοβέρδος, Γεωργιάδης και Βορίδης. 2η νάρκη για το Σύριζα αν συνεχίσει η υλοποίηση αυτών των μνημονιακών πολιτικών αντίθετων στο δημόσιο τομέα. Το νέο νομοσχέδιο του παράλληλου προγράμματος προβλέπει εξυπηρέτηση των 2 εκατ ανασφαλίστων και δεν υπολογίζεται ότι οι 2500 γιατροί του πρώην ΙΚΑ νυν ΠΕΔΥ υπερεργάζονται σαν να ήταν 2 και 3 σε πλήθος, χωρίς αντίστοιχες απολαβές, είναι φορείς προβλημάτων της ηλικίας των και αποψιλωμένοι από τις χειρουργικές ειδικότητες (ΩΡΛ, Οφθαλμίατροι, Ορθοπαιδικοί, Ουρολόγοι, Γυναικολόγοι, Χειρουργοί κλπ) που κάποτε απολάμβαναν οι ασφαλισμένοι ΙΚΑ στα αστικά κέντρα υγείας. Ακόμα 250 πανελλαδικά συνάδελφοι δουλεύουν απλήρωτοι επί 6-20 μήνες για ιδιοτροπίες «παρέδρων Μανωλάδας» και ολιγωρίας διοικητικών . Σε λίγο για κάποια «εργασιακά κωλύματα» μπορεί επί Σύριζα να λιγοστέψουν κατά 800-1000, η τέλεια κατάρρευση, ή 3η νάρκη στα χέρια του Σύριζα. Οι Γερμανοί υποκινητές αυτών των διαμορφούμενων εξελίξεων απολαμβάνουν ήδη 2900 εξόριστους γιατρούς μας. Άλλοι τόσοι στην υπόλοιπη Ευρώπη με μισθούς δελεαστικούς και απώλεια εξειδικευμένων και ευνουχισμένων στην πατρίδα τους Εγκεφάλων. Αφού μας χρησιμοποίησαν σαν πελάτες άχρηστων οπλικών και χρήσιμων αλλά φθαρτών αυτοκινήτων, μας άφησαν χωρίς παραγωγή, χωρίς δουλιές ,χωρίς υγεία και τελικά με λειψά και τα γκαρσόνια-μαγείρους που μας είχε προβλέψει κάποτε ο οραματικός Φαράκος. Έχουμε ελεύθερη διακίνηση Βουλγάρων και Ρουμάνων για αυτό το ρόλο. Κανείς δεν σκέφτεται σε αυτό το τόπο ότι η διαχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού είναι πεδίο δόξας και αξιοκρατίας για την αριστερά και όχι η υπαρκτή 4η νάρκη; Τελικά υπάρχει ελπίδα σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα υγείας που θα καλύψει 500.000 πληθυσμού και θα αφήσει ακάλυπτους και νοσούντες τους υπόλοιπους 10,5 εκατομμύρια;; Δρ Διονύσης Λαμπαδάριος Υπεύθυνος Μονάδας Νέου Kόσμου dlabadarios@hol.gr ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ 19-2-2016.

20 Φεβρουαρίου 2016

Αυτοδιοίκηση - Υγεία - Παράλληλο πρόγραμμα

Αυτοδιοίκηση - Υγεία - Παράλληλο πρόγραμμα Παπαδόπουλος Σάκης | ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΥΓΗ ΣΤΙΣ 19.02.2016 ΤΟΥ ΣΑΚΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ* Είναι πια φανερό ότι το παράλληλο (προς τους μονεταριστικούς εφαρμοστικούς νόμους) κυβερνητικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας «τρελαίνει» την αξιωματική αντιπολίτευση. Μια υπουργική τροπολογία - προσθήκη στο ν/σ «Επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου» ξεσήκωσε τους δημάρχους που πρόσκεινται στη Ν.Δ. και προκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση της ΚΕΔΕ. Η τροπολογία απλά επιτρέπει στους ΟΤΑ α' και β' βαθμού να επιχορηγήσουν με κονδύλια του προϋπολογισμού τους δημόσιους φορείς υγείας που βρίσκονται στα διοικητικά τους όρια, για επείγουσες λειτουργικές ανάγκες τους και κυρίως για επισκευές, καύσιμα, τεχνικά έργα, υγειονομικό υλικό, ιατρικά μηχανήματα... Η επιχορήγηση θα γίνεται μόνον όταν διαπιστώνεται η οικονομική δυνατότητα κάποιου δήμου ή της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης να την πραγματοποιήσει, έχοντας επίγνωση των περιορισμένων πόρων που διαθέτει και εφόσον ιεραρχείται ότι αυτή η δαπάνη είναι πιο επιτακτική από τις άλλες δαπάνες που καλείται να υλοποιήσει. Εάν ανατρέξουμε στη διαχρονική ενασχόληση της Αυτοδιοίκησης με τα ζητήματα της Υγείας, διαπιστώνουμε πολύ εύκολα ότι υπάρχουν εντυπωσιακές αυτοδιοικητικές πρωτοβουλίες που αποδεικνύουν ότι η συνταγματική υποχρέωση του κράτους να παρέχει στους πολίτες του την ισότιμη προάσπιση της υγείας τους συμπληρώνεται από αποφάσεις πολλών οργάνων Αυτοδιοίκησης να συμβάλουν στο καθήκον αυτό, διαπιστώνοντας ότι το ελληνικό κράτος δεν έχει κατορθώσει μέχρι τώρα να οικοδομήσει δημόσιες δομές υγείας που να διασφαλίζουν αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών ως δημόσιο αγαθό, ως πλήρη σωματική, ψυχική και κοινωνική ευεξία. Ήδη αρκετοί δήμοι, ιδιαίτερα νησιωτικών περιοχών, έχουν προχωρήσει με δική τους πρωτοβουλία σε επιχορηγήσεις νοσοκομείων, κέντρων υγείας, περιφερειακών ιατρείων και ορισμένοι παρέχουν οικονομικά κίνητρα και διευκολύνεις σε γιατρούς για να στελεχώσουν μονάδες υγείας με εκρηκτικές ελλείψεις. Σημαντική στα ζητήματα της ολιστικής φροντίδας υγείας προς τους δημότες τους ήταν και η οργάνωση δημοτικών ιατρείων, η ενίσχυση Κοινωνικών Ιατρείων - Φαρμακείων, η πραγματοποίηση από πολλούς δήμους προγραμμάτων αναβάθμισης της δημόσιας υγείας, νοσηλείας στο σπίτι, διευκόλυνσης στη συνταγογράφηση και στη μετακίνηση των ασθενών, στήριξης ατόμων με νοητική υστέρηση, με προβλήματα όρασης, με κινητικές αναπηρίες, καρκινοπαθών, διαβητικών, χρονίως πασχόντων... Ελπίζουμε τα Δημοτικά Συμβούλια των δήμων της χώρας και τα αιρετά περιφερειακά συμβούλια να συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα της οριζόντιας διασύνδεσης των προσπαθειών τους στην Υγεία με εκείνες που προσφέρει το δημόσιο σύστημα υγείας και να μην συμβάλουν στη δαιμονολογία της Ν.Δ., η οποία έφτασε σε ακραίες συμπεριφορές με την εμφάνιση «μαύρης βίβλου της αναίρεσης των προεκλογικών υποσχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ στην Υγεία». Η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρώντας ότι μπορεί να ρίξει μια κυβέρνηση, που ακόμη και μέσα στις πιο αντίξοες παγκόσμιες και ευρωπαϊκές συνθήκες αποδεικνύει με το παράλληλο Εναλλακτικό Πρόγραμμά της ότι υπερασπίζεται την ολιστική φροντίδα υγείας - πρόνοιας - αλληλεγγύης, επιστρατεύει τη μαύρη προπαγάνδα. Σε κάθε περίπτωση, εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι το καθήκον της ισότιμης - έγκαιρης - δωρεάν - ποιοτικής και αποτελεσματικής παροχής υπηρεσιών υγείας στους πολίτες βρίσκεται στην ευθύνη της Πολιτείας. Αυτή η κυβέρνηση έχει συνείδηση των καθηκόντων της και έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες βελτίωσης των υπηρεσιών ενός δημόσιου συστήματος υγείας που βρίσκονταν σε κατάσταση κατάρρευσης και συνεχίζει να έχει εκρηκτικά προβλήματα. Το υπουργείο Υγείας έχει επίγνωση ότι τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, τα περιφερειακά ιατρεία, οι μονάδες του ΠΕΔΥ έχουν τεράστιες ελλείψεις στελέχωσης - εξοπλισμού - έγκαιρου εφοδιασμού σε υγειονομικό υλικό και φάρμακα. Έχει κάνει σημαντικές παρεμβάσεις για την αύξηση των πιστώσεων για λειτουργικές δαπάνες και εφημερίες - υπερωρίες, επιτάχυνε τη διαδικασία των προσλήψεων και προχωρά σε προκηρύξεις μεγάλου αριθμού μόνιμων προσλήψεων δημόσιων λειτουργών της υγείας, αλλά και επικουρικού προσωπικού στα νοσοκομεία, στις ΜΕΘ... Ο συνολικός σχεδιασμός αφορά την καθολική κάλυψη του πληθυσμού, τη στήριξη - αναβάθμιση του ΕΣΥ ειδικά στην επείγουσα περίθαλψη, την οργάνωση του Πρωτοβάθμιου Συστήματος Υγείας, την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, την αξιοκρατική και συμμετοχική διοίκηση των νοσοκομείων -των ΥΠΕ- του ΕΣΥ, την παρέμβαση στο φάρμακο ως δημόσιο αγαθό. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός είναι στην ουσία του μια τολμηρή ουμανιστική μεταρρύθμιση, εντελώς αναγκαία μετά από 33 χρόνια από την ψήφιση του ιδρυτικού νόμου για το ΕΣΥ. Τα ζητήματα αυτά κυριαρχούν και στο ν/σ «επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου» που συζητά αυτές τις μέρες η Βουλή, με αποτέλεσμα τις σπασμωδικές αντιδράσεις της Ν.Δ. Όμως η παραγωγική - διοικητική - αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας με το παράλληλο κυβερνητικό πρόγραμμα θα προχωρήσει, γιατί αυτό είναι το ιστορικό καθήκον που αναλάβαμε... * Ο Σάκης Παπαδόπουλος είναι βουλευτής Τρικάλων, συντονιστής της ΕΠΕΚΕ Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ

14 Φεβρουαρίου 2016

Μια καρδιακή ανεπάρκεια από πολύ παλιά.

Πού «πάσχει» η μεταρρύθμιση στην Υγεία Για την πρωτοβάθμια περίθαλψη χρειάζονται 8.000 οικογενειακοί γιατροί και υπάρχουν μόνο 1.100 * Οι επισημάνσεις 28 εμπειρογνωμόνων οι οποίοι έλαβαν μέρος σε έρευνα του Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας Αν η καρδιά της μεταρρύθμισης στην Υγεία είναι η πρωτοβάθμια περίθαλψη, για να... χτυπήσει σωστά πρέπει να στελεχωθεί με περίπου 8.000 οικογενειακούς γιατρούς, τη στιγμή που σήμερα υπάρχουν μόλις 1.100! Είκοσι οκτώ εμπειρογνώμονες, οι οποίοι έλαβαν μέρος σε έρευνα του Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, επισημαίνουν ¬ δύο μήνες πριν από την κατάθεση στη Βουλή και του δεύτερου μεγάλου νομοσχεδίου για την Υγεία που αφορά τη συγκρότηση του Οργανισμού Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ) και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ¬ ότι η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει κατά 619% τον αριθμό των οικογενειακών («προσωπικών» κατά το νομοσχέδιο) γιατρών και να μειώσει κατά 34,4% τον αριθμό όλων των υπολοίπων γιατρών.
* Προγράμματα επανεκπαίδευσης Σύμφωνα με την έρευνα, οι γιατροί που θα στηρίξουν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας της χώρας μας σήμερα αντιστοιχούν σε 1,1 ανά 10.000 κατοίκους. Η Ελλάδα, λαμβανομένων υπόψη και των γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων της, χρειάζεται 7,91 ειδικευμένους γιατρούς για κάθε 10.000 άτομα. «Στη χώρα μας η σημερινή αναλογία γενικών οικογενειακών γιατρών ανά 10.000 κατοίκους είναι εξαιρετικά χαμηλή, ενώ η αναλογία γιατρών όλων των ειδικοτήτων είναι εξαιρετικά υψηλή. Οι απαντήσεις των μελών της επιτροπής δείχνουν ότι υπάρχει ανάγκη μείωσης του συνόλου των γιατρών με μια παράλληλη αύξηση των γενικών οικογενειακών γιατρών. Για την επίτευξη της αύξησης αυτής κρίνεται απαραίτητη η εφαρμογή προγραμμάτων επανεκπαίδευσης» συμπεραίνει η έρευνα. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στο Μεξικό και την Τουρκία οι αναλογίες είναι καλύτερες. Τους περισσότερους οικογενειακούς γιατρούς έχει η Φινλανδία με 16 γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους. Ακολουθούν η Γαλλία (15 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Αυστρία (13 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Γερμανία και η Ιταλία (δέκα γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), ο Καναδάς (εννέα γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), το Λουξεμβούργο, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία και οι ΗΠΑ (οκτώ γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Τσεχία και η Τουρκία (επτά γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Δανία, το Μεξικό, η Πορτογαλία, η Ελβετία και η Βρετανία (έξι γιατροί ανά 10.000 κατοίκους) και η Ιρλανδία με τέσσερις οικογενειακούς γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους.
Με το νέο νομοσχέδιο για την Υγεία, το οποίο πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή τον Απρίλιο, η Ελλάδα θα αναπτύξει τον θεσμό του προσωπικού γιατρού. Αυτό σημαίνει ότι το βάρος θα δοθεί στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, δηλαδή στην πρόληψη προβλημάτων υγείας ή στην ανίχνευσή τους σε αρχικά στάδια. Ο καθένας θα έχει τον δικό του γιατρό, ο οποίος θα γνωρίζει το ιστορικό των ασθενών του, τα φάρμακα που παίρνουν, τις αλλεργίες τους, τις δυσκολίες που έχουν περάσει. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα έχει πλήρη εικόνα κάθε περίπτωσης. Ο γιατρός που εργάζεται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη έχει επίσης στον νου του προβλήματα που αντιμετωπίζονται σε επίπεδο πληθυσμού. Με άλλα λόγια, καταλαβαίνει και λαμβάνει υπόψη τις τοπικές συνθήκες και πώς αυτές επιδρούν στην υγεία των κατοίκων της περιοχής του. Φροντίζει για τους εμβολιασμούς και τις εξετάσεις ρουτίνας, με στόχο τη σταδιακή βελτίωση της υγείας όλου του πληθυσμού. * Η ιδανική αναλογία Πολλούς γενικούς οικογενειακούς γιατρούς μπορεί ακόμη να μην έχει η Ελλάδα, διαθέτει όμως μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία ¬ ανάμεσα σε 29 χώρες ¬ τους περισσότερους γιατρούς των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι σε 10.000 κατοίκους αναλογούν 41,5 γιατροί όλων των ειδικοτήτων, ενώ η επιτροπή εμπειρογνωμόνων επισημαίνει ότι ο ιδανικός αριθμός γιατρών για κάθε 10.000 άτομα είναι 27,21. Την πρώτη θέση σε υπερεπάρκεια γιατρών καταλαμβάνει η Ιταλία με 59 γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους και τη δεύτερη η Ισπανία με 44 γιατρούς για κάθε 10.000 κατοίκους. Στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα. Ακολουθούν η Γερμανία (35 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Πορτογαλία (31 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Αυστρία, η Τσεχία, η Φινλανδία και η Γαλλία (30 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους). Λιγότερους γιατρούς έχουν ο Καναδάς (21 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Ελβετία και η Ιαπωνία (19 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Βρετανία (17 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), και η Τουρκία (12 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους). Ποιοι συμμετείχαν στην έρευνα Στην έρευνα για το ιατρικό προσωπικό στην Ελλάδα με τη μέθοδο Delphi Panel, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή κ. Γ. Κυριόπουλο (κοσμήτωρ της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας) και τις κυρίες Σουζάνα Γκρέγκορι και Μαρία Λιάτσου (επιστημονικοί συνεργάτες του Τομέα Οικονομικών Υγείας της Σχολής), έλαβαν μέρος οι εξής ειδικοί:
Ιωάννης Βλαχογιάννης, καθηγητής, διευθυντής Νεφρολογικής Κλινικής του ΠΠΓΝ Πατρών, Ελένη Γελαστοπούλου, λέκτορας στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Πατρών, Ευγενία Γεωργούση, στατιστικός στον Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, Γιάννης Δημολιάτης, καθηγητής στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Χρήστος Ζηλίδης, νομίατρος, γιατρός Κοινωνικής Ιατρικής στη Διεύθυνση Υγιεινής Νομαρχίας Λάρισας, Αντώνης Καρότσης, γιατρός Γενικής Ιατρικής, αντιπρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ (Ενωση Γενικών Γιατρών), Γεώργιος Καρτάλης, καθηγητής Παθολογίας του ΓΠΝ Αλεξανδρούπολης, Μαρία Κατελάνη, διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας του ΠΓΝΝ Ιωνίας «Αγία Ολγα», Θεόδωρος Κωνσταντινίδης, επίκουρος καθηγητής, γιατρός Ιατρικής της Εργασίας του Ιατρικού Τμήματος του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Βασίλης Λαοπόδης, διευθυντής Χειρουργικής του Νοσοκομείου «Ερυθρός», πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος, Χρήστος Λιονής, καθηγητής στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης, Βάσω Μαργαριτίδου, σύμβουλος υπουργείου Υγείας, επίκουρη καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας του ΤΕΙ Αθηνών, Μποδοσάκης - Πρόδρομος Μερκούρης, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Ν. Μαδύτου Θεσσαλονίκης, πρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ, Γεώργιος Μπέλλος, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Κορωπίου του ΠΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς», Χρήστος Μπουρσανίδης, καθηγητής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Σωτήρης Παπασπυρόπουλος, ψυχίατρος, υγιεινολόγος, σύμβουλος υπουργείου Εσωτερικών, Γεώργιος Πατούλης, ορθοπεδικός, πρόεδρος της Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου για τον πληθωρισμό και την ανεργία των γιατρών, Νίκος Πολύζος, γενικός διευθυντής του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, Μάριος Πυρπασόπουλος, καθηγητής, παθολόγος - νεφρολόγος, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του «ΑΧΕΠΑ», Κωνσταντίνος Σιαμόπουλος, καθηγητής, διευθυντής του Νεφρολογικού Τμήματος του ΠΠΓΝ Ιωαννίνων, Ιωακείμ Σογάλας, διευθυντής διοίκησης του ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», Γρηγόρης Σολωμός, ορθοπεδικός, πρώην διοικητής ΙΚΑ, Σωτήρης Σούλης, καθηγητής Οικονομικών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας του ΤΕΙ Αθηνών, Κυριάκος Σουλιώτης, σύμβουλος διοίκησης ΙΚΑ, επιστημονικός συνεργάτης στον Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, Γεώργιος Στάθης, οικονομολόγος, διευθυντής σύνταξης του περιοδικού «Επιθεώρηση Υγείας», Γιάννης Τούντας, επίκουρος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τάσος Φιλαλήθης, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στον Τομέας Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, Λάμπης Χριστόπουλος, καρδιολόγος, εκπρόσωπος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. ΕΛΕΝΑ ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ ΤΟ ΒΗΜΑ , 25-02-2001 Κωδικός άρθρου: B13202A411

2 Φεβρουαρίου 2016

"με προτεραιότητα την ΠΦΥ, την άρση των υγειονομικών ανισοτήτων"

Η νοσηλεία των ανασφάλιστων δεν αναιρεί το νεοφιλελεύθερο σχέδιο στην Υγεία Παπαδόπουλος Πάνος Ξανθός Ανδρέας ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ 11.06.2014 Πριν από λίγες μέρες, δημοσιεύτηκε μια υπουργική απόφαση με την οποία αίρεται ο θεσμικός αποκλεισμός των ανασφάλιστων από τη νοσοκομειακή περίθαλψη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την απόφαση, όλοι οι ανασφάλιστοι, Έλληνες και (νόμιμοι) μετανάστες, ακόμα και αυτοί που χρωστάνε ασφαλιστικές εισφορές (κυρίως αυτοαπασχολούμενοι και έμποροι), ανεξάρτητα από το αν καλύπτουν τις προϋποθέσεις για έκδοση βιβλιαρίου ανασφαλίστου, έχουν πλέον πρόσβαση στα νοσοκομεία της χώρας. Η διαδικασία που προβλέπεται μπορεί να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα, οι μετανάστες χωρίς χαρτιά δεν περιλαμβάνονται παρά μόνο για επείγουσες περιπτώσεις, η οικονομική στήριξη από τον προϋπολογισμό του 2014 δεν είναι διασφαλισμένη, για τα φάρμακα των ανασφάλιστων δεν έχει δοθεί ακόμα λύση, όμως η «μεγάλη εικόνα» είναι ότι η πλειονότητα των 3 εκατ. ανασφάλιστων συμπολιτών μας καλύπτεται από την υπουργική απόφαση, τουλάχιστον στο κομμάτι της νοσηλείας. Η διεκδίκηση της από-εμπορευματοποίησης της Υγείας και της κοινωνικής φροντίδας, δεν είναι μια απλή μάχη χαρακωμάτων για να διατηρηθούν "κεκτημένα", δεν είναι μια σοσιαλδημοκρατική γραμμή που οδηγεί στην Κεντροαριστερά, αλλά μια πολιτική και κοινωνική αναμέτρηση με σαφές αντικαπιταλιστικό πρόσημο Η κοινωνική βαρβαρότητα μιας χώρας με ανασφάλιστους που δεν μπορούσαν να χειρουργηθούν, με καρκινοπαθείς χωρίς θεραπεία, με εγκύους χωρίς παρακολούθηση, φαίνεται ότι ξεπερνιέται. Πρόκειται ασφαλώς για σημαντική εξέλιξη, που κινείται στην κατεύθυνση της ικανοποίησης μιας πολύ ζωτικής κοινωνικής ανάγκης, αλλά και ενός μείζονος πολιτικού αιτήματος του κινήματος και της Αριστεράς. Η κίνηση αυτή της κυβέρνησης έρχεται χρονικά μετά από την πρόσφατη εκλογική της αποδοκιμασία, αλλά είναι απόρροια της ασφυκτικής κοινωνικής πίεσης για άμεση λύση σε ένα πρόβλημα που ήταν βασική πτυχή της υγειονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης στη χώρα. Η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των ανασφάλιστων και η επακόλουθη «υγειονομική φτώχεια» αποτελεί σίγουρα το δεύτερο πιο σημαντικό -μετά την ανεργία- κοινωνικό πρόβλημα που προκάλεσε η πολιτική των Μνημονίων, της λιτότητας και των περικοπών στο κοινωνικό κράτος. Τα κοινωνικά ιατρεία, η ΟΕΝΓΕ, τα σωματεία των εργαζομένων στο ΕΣΥ, πολλοί ιατρικοί - φαρμακευτικοί - οδοντιατρικοί σύλλογοι και ενώσεις άλλων επαγγελματιών υγείας, οι σύλλογοι ασθενών, τα σωματεία των ΑμεΑ και οι απλοί πολίτες, αλλά και τα κόμματα της ευρύτερης Αριστεράς, είχαν συγκροτήσει ένα ευρύτατο κοινωνικό κίνημα εναντίον μιας πολιτικής που από τη μια άφηνε άνεργο και ανασφάλιστο ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού και από την άλλη δεν μεριμνούσε για τη στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική κάλυψή του, εμμένοντας σε ένα μοντέλο όπου η περίθαλψη ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την εργασία και την ασφάλιση. Η συγκυβέρνηση διέγνωσε με καθυστέρηση το τεράστιο πολιτικό κόστος από το θέμα, ιδιαίτερα μετά τη διεθνή κατακραυγή και τις επιστημονικές αναφορές για «υγειονομική τραγωδία» στην Ελλάδα (βλ. δημοσιεύσεις στο Lancet), και αναγκάστηκε να πράξει το αυτονόητο.
Άρα; Λύθηκε το πρόβλημα; Άλλαξε η νεοφιλελεύθερη πολιτική Υγείας; Κατηγορηματικά όχι! Διότι ο θεσμικός αποκλεισμός των ανασφάλιστων είναι μόνο η "κορυφή του παγόβουνου" στη δημόσια περίθαλψη. Ο πραγματικός αποκλεισμός γίνεται με υλικούς όρους: με τη διαρκή υποχρηματοδότηση του συστήματος υγείας, με τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού και τη μισθολογική- εργασιακή εξουθένωση του ανθρώπινου δυναμικού, με τις μεγάλες ελλείψεις των νοσοκομείων ακόμα και σε στοιχειώδη φάρμακα και υλικά, με την ΠΦΥ ουσιαστικά διαλυμένη μετά την πρόσφατη «μεταρρύθμιση», με τις ατελείωτες ουρές στα επείγοντα και τα ράντζα στις κλινικές, με τις κλειστές κλίνες ΜΕΘ, με το ΕΚΑΒ χωρίς επαρκή στελέχωση και σύγχρονα ασθενοφόρα, με διάτρητο και εγκληματικά ανεπαρκές σύστημα περίθαλψης στα νησιά και τις δυσπρόσιτες περιοχές. Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις στην οικονομία της υγείας για να καταλάβει κανείς ότι είναι αδύνατον να έχεις ένα αξιόπιστο δημόσιο σύστημα υγείας δαπανώντας μόνο 5,5% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. και τις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 7%-9%. Στην πραγματικότητα, ποτέ ο στόχος της κυβέρνησης, της τρόικας και του κεφαλαίου δεν ήταν να αφήσει για πάντα ακάλυπτους υγειονομικά τους ανασφάλιστους ανθρώπους. Αυτό ήταν μια σκληρή «παρενέργεια» της πολιτικής της λιτότητας, ένα θέμα που δεν επιλυόταν όσο δεν δυνάμωνε η κοινωνική πίεση και δεν φθειρόταν πολιτικά η συγκυβέρνηση. Όχι ότι ο νεοφιλελευθερισμός ενδιαφέρεται για την υγεία των λαϊκών τάξεων, όμως το πραγματικό σχέδιο είναι άλλο: ένα ανεπαρκές, φτηνό, διαρκώς υποβαθμιζόμενο και προβληματικό δημόσιο σύστημα υγείας για τους φτωχούς και τις κατώτερες τάξεις, που θα προσφέρει ένα «ελάχιστο πακέτο» υγειονομικής φροντίδας στο πλαίσιο ενός ελαστικοποιημένου και μίζερου κοινωνικού κράτους, από τη μια, και ένα ιδιωτικό σύστημα υγείας για τα μεσαία και ανώτερα στρώματα, χρηματοδοτούμενο κυρίως από την τσέπη των ασθενών και την ιδιωτική ασφάλιση υγείας, από την άλλη. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με δημοσιεύματα, στον κλάδο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών ο τομέας που το 2013 παρουσίασε αύξηση τζίρου 23% ήταν η ασφάλιση Υγείας. Την ίδια στιγμή, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα στην Υγεία προχωρούν σε επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων και οι διαφημίσεις ασφαλιστικών «πακέτων» Υγείας στην τηλεόραση εκθειάζουν τα "ιδιωτικά συστήματα Υγείας ", αξιοποιώντας το ευνοϊκό για την αγορά τοπίο που δημιούργησαν συστηματικά οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Με άλλα λόγια, η νεοφιλελεύθερη πολιτική Υγείας συνεχίζεται και χωρίς τον αποκλεισμό των ανασφάλιστων από το ΕΣΥ. Η ιδιωτικοποίηση της περίθαλψης και η συνεχής οικονομική επιβάρυνση των ασθενών είναι παρούσα, η ολιγοπωλιακή διάρθρωση της αγοράς Υγείας και η εξόντωση των αυτοαπασχολουμένων υγειονομικών έχει δρομολογηθεί, οι «ανθυγιεινές» πλευρές της δημοσιονομικής πειθαρχίας (ανεργία, φτώχεια, εργασιακή ανασφάλεια, ανεπαρκής διατροφή-θέρμανση-στέγη-κοινωνική μέριμνα για μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, αρνητικές εξελίξεις στην ψυχική υγεία, τις ανθρώπινες σχέσεις, την κοινωνικότητα, την ποιότητα ζωής κ.λπ.) επιδεινώνονται. Γι' αυτό και το πολιτικό αίτημα ενός καθολικού, ισότιμου και δωρεάν Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με προτεραιότητα την ΠΦΥ, την άρση των υγειονομικών ανισοτήτων, την πρόληψη και τη διατομεακή παρέμβαση στους νοσογόνους παράγοντες του περιβάλλοντος, το οποίο θα χρηματοδοτείται κατά βάση από τη γενική φορολογία και την αναδιανομή του πλούτου, έρχεται σε ρήξη με τον σκληρό πυρήνα της μνημονιακής- νεοφιλελεύθερης διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, χαρακτηρίζεται από «κοινωνική μεροληψία» υπέρ των αδύναμων και του κόσμου της εργασίας και αποτελεί κομβικό στοιχείο ενός αριστερού προγράμματος κοινωνικής ανακούφισης και ανασυγκρότησης. Η υπεράσπιση του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους αυτή την περίοδο, η διεκδίκηση της από-εμπορευματοποίησης της Υγείας και της κοινωνικής φροντίδας, δεν είναι μια απλή μάχη χαρακωμάτων για να διατηρηθούν "κεκτημένα", δεν είναι μια σοσιαλδημοκρατική γραμμή που οδηγεί στην Κεντροαριστερά, αλλά μια πολιτική και κοινωνική αναμέτρηση με σαφές αντικαπιταλιστικό πρόσημο. * Ο Ανδρέας Ξάνθος είναι βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ ** Ο Πάνος Παπαδόπουλος είναι επιστημονικός συνεργάτης στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ

1 Φεβρουαρίου 2016

Νομοσχέδιο Υγείας ,με πολλές ωδύνες πιθανού τοκέτου.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ (ΠΟΣΕΥΠΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ) ΕΔΡΑ: ΑΘΗΝΑ-ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΡ.279-ΕΙΔ-2658 ΚΑΝΙΓΓΟΣ 19 Τ.Κ. 10677, ΤΗΛ. 2103845732, ΦΑΞ 2103834869 Ηλεκτρονική διεύθυνση www.poseyppedy.gr email: info@poseyppedy.gr Αθήνα, 29/1/2016 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠ 171 Την Παρασκευή 29/1/2016 συνεδρίασε η Εκτελεστική Γραμματεία της Ομοσπονδίας μας και στην συνέχεια είχε συνάντηση με τον Υπουργό Υγείας κ. Α. Ξανθό. Τα θέματα που συζητήθηκαν και τέθηκαν στην ηγεσία του Υπουργείου είναι: -Το αίτημα επείγουσας νομοθετικής ρύθμισης και κατοχύρωσης της μισθολογικής και βαθμολογικής εξομοίωσης των ιατρών ΠΑΑ ΠΕΔΥ. Εκφράσαμε την δυσαρέσκεια για την καθυστέρηση και ταυτόχρονα για τη διαφορετική αντιμετώπιση από τις ΥΠΕ. Επίσης σε εκκρεμότητα βρίσκεται το ζήτημα που δημιουργείται με έγγραφο του ΓΛΚ, σύμφωνα με το οποίο δεν αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία στο ΙΚΑ. Μετά από πιέσεις μας, σας ενημερώνουμε ότι η διοίκηση της 1ης ΥΠΕ δήλωσε ότι θα καταβάλει το 70% του επιπλέον ποσού που δικαιούνται οι συνάδελφοι ΠΑΑ, μέχρι να νομοθετηθεί η εξομοίωση. Ο Υπουργός απάντησε ότι την προσεχή εβδομάδα θα συζητηθεί το Νομοσχέδιο για το παράλληλο πρόγραμμα, στο οποίο εμπεριέχονται οι σχετικές τροπολογίες. Η συζήτηση δεν θα ξεκινήσει από μηδενική βάση, αλλά θα συνεχιστεί από το σημείο όπου είχε διακοπεί. Υπενθυμίζουμε ότι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας είχε τοποθετηθεί σχετικά, στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής στις 17-12-2015.
-Σχετικά με το νέο ωράριο λειτουργίας του ΠΕΔΥ, η θέση της Ομοσπονδίας είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεδομένου ότι το ωράριο των γιατρών ΕΣΥ είναι πρωινό και 7ωρο. Πέραν του ωραρίου αυτού η εργασία αποζημιώνεται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία ως υπερωριακή ή ως εφημερία. Η διεύρυνση του ωραρίου αφορά όλο το προσωπικό και όχι μόνο το ιατρικό. Προκύπτουν δηλαδή και θέματα εργασιακών δικαιωμάτων, τα οποία θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε άμεσα. Η Υπουργική αυτή απόφαση είναι ένα πυροτέχνημα χωρίς ουσιαστική και πρακτική σημασία, δεδομένου ότι ο μαρασμός των Μονάδων Υγείας από ιατρικό προσωπικό είναι κοινή διαπίστωση. Αν το Υπουργείο θέλει να αναβαθμίσει το σύστημα, οφείλει να προχωρήσει άμεσα σε επαναπρόσληψη των απολυμένων, να δώσει πολιτική λύση για τους έχοντες δικαστικές αποφάσεις και να δώσει κίνητρα στελέχωσης. Να εξομοιώσει μισθολογικά τους ΠΑΑ. Να χρηματοδοτήσει και να ενισχύσει τα εργαστήρια. Να κλείσει το δρόμο στην εξάπλωση των ιδιωτικών κρατικοδίαιτων μονοπωλίων στην Υγεία. Η ισοπέδωση που επιχειρείται θυμίζει πρακτικές προηγούμενων Υπουργείων και άλλες εποχές, ο δε εισηγητής της διεύρυνσης του ωραρίου μάλλον ζει σε άλλη εποχή και χώρα. Θυμίζουμε επίσης την επικείμενη αξιολόγηση βάση του 3ου Μνημονίου το καλοκαίρι του 2016. Με άσφαιρα πυρά δεν αναβαθμίζεται η Υγεία. Η Ομοσπονδία έχει καταθέσει επανειλημμένα προτάσεις για την αναβάθμιση του συστήματος, οι οποίες όμως έχουν μείνει στα συρτάρια. Θεωρούμε ότι κάθε εμμονή περί διεύρυνσης του ωραρίου και μάλιστα με οριζόντιο τρόπο, αποτελεί ένα εκβιαστικό τρόπο για μείωση του προσωπικού και των γιατρών με δικαστικές αποφάσεις και των συναδέλφων ΠΑΑ. Στη χώρα αυτή θεωρούμε ότι υπάρχουν ακόμη νόμοι που στοιχειωδώς προστατεύουν τον εργαζόμενο. Για το ωράριο ο Υπουργός μάλλον υποβάθμισε τη σοβαρότητα και ανέφερε ότι θα εφαρμοστεί μετά από συζήτηση και με τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας. -Σχετικά με τους απλήρωτους γιατρούς της 1ης και 2ης ΥΠΕ, που επανήλθαν με δικαστικές αποφάσεις και που εργάζονται μέχρι 20 μήνες, ο Υπουργός εξέφρασε την έκπληξή του για το γεγονός ότι είναι ακόμα απλήρωτοι και ότι θα πράξει ανάλογα μέσω της νομικής υπηρεσίας του Υπουργείου. Επισημάναμε ότι το Υπουργείο φέρει τεράστιες ευθύνες. Τις προσεχείς ημέρες θα ανακοινωθούν οι ενέργειες της Ομοσπονδίας. Μέχρι τα μέσα του Φεβρουαρίου ο μονόδρομος της δικαστικής οδού με αγωγή και με τις σχετικές ποινικές, διοικητικές και πολιτικές ευθύνες θα αναδειχθούν άμεσα. -Ενόψει της επανακατάθεσης του Ν/Σ για το παράλληλο πρόγραμμα, θέσαμε εκ νέου την εκκρεμότητα της μισθολογικής και βαθμολογικής εξομοίωσης των 40 περίπου Ιατρών με πιστοποιητικό Γενικής Ιατρικής που είναι ΠΑΑ στο ΠΕΔΥ. Η θέση της Ομοσπονδίας είναι η εξομοίωση βάση αναλογικότητας και έχει κατατεθεί ήδη στην επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων. Ο Υπουργός απάντησε ότι θα εξετάσει το θέμα. -Η «ιδιαιτερότητα» των γιατρών της 3ης-4ης ΥΠΕ που προσέφυγαν δικαστικά και δεν κρίθηκαν από τις προηγούμενες διοικήσεις αποτελεί παράδειγμα άνισης και παράνομης αντιμετώπισης από την πολιτεία. Ο Υπουργός είπε ότι είναι δίκαιο το αίτημα και πρέπει να επιλυθεί. -Για το Νομοσχέδιο της ΠΦΥ ανέφερε ο Υπουργός ότι θα κατατεθεί τον προσεχή Μάρτιο. Θα υπάρχει και πολιτική λύση της στελέχωσης με την επαναπρόσληψη των απολυμένων γιατρών και συνολική ρύθμιση μεταβατικότητας. Θα συζητηθεί με την Ομοσπονδία.
Συνάδελφοι, η επίλυση των προβλημάτων της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας είναι για την Ομοσπονδία εκ των ουκ άνευ. Τους προσεχείς μήνες κρίνεται και η βιωσιμότητα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και το εργασιακό και επιστημονικό μας μέλλον. Η Ενότητα, η Αγωνιστικότητα και η Συσπείρωση είναι επίκαιρες και περισσότερο από κάθε άλλη εποχή αναγκαίες. Για την Εκτελεστική Γραμματεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γιατρών ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ (ΠΟΣΕΥΠΕΟΠΥΥ- ΠΕΔΥ) Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Π. ΨΥΧΑΡΗΣ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ