27 Αυγούστου 2016

Μια σπασμένη αποχέτευση στο Ελληνικό που την μυρισε ο Μπένος και ο Πατούλης σαν "βρωμιά προσφύγων"

Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που καταργήσαμε την κατάπτυστη ρατσιστική διάταξη 39Α για τους οροθετικούς Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που δεν υποκύψαμε στην ξενοφοβία και το ρατσισμό και υποδεχτήκαμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σαν ανθρώπους με όλα τα δικαιώματα που εκπορεύονται από το διεθνές δίκαιο. Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που φροντίσαμε από την πρώτη στιγμή, παρά την τεράστια δυσκολία του εγχειρήματος ,να διασφαλίσουμε την υγεία όλων των προσφύγων-μεταναστών με την τεράστια συγκινητική συνεισφορά δημόσιων λειτουργών, στρατού, ΜΚΟ, εθελοντών και αλληλέγγυων. Κάποιοι χάνουν τον ύπνο τους που δεν «σκάει» η επιδημία που ονειρεύονται και προαναγγέλλουν κάθε μέρα, που η διεθνής κοινότητα και οι διεθνείς οργανισμοί κύρους, κατανοούν και συγχαίρουν την κυβέρνηση και το λαό μας για τη στάση που τηρούμε. Κάποιοι δεν θα «χωνέψουν» εύκολα το γεγονός πως οι «υγειονομικές βόμβες» που μες πετάνε στη μούρη κάθε μέρα αποδεικνύονται μια απλή βλάβη αποχέτευσης που με εντυπωσιακά άμεσες ενέργειες επισκευάζονται.
Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που αντί να κινδυνολογούμε και να περιχαρακωνόμαστε , αρπάζουμε την ευκαιρία να κάνουμε τις προκλήσεις ευκαιρία για την ανάπτυξη και ενίσχυση των πολιτικών δημόσιας υγείας με τη βοήθεια των κατά τα λοιπά «δύσκολων» εταίρων μας και των δυνάμεων καλής θέλησης σε όλο τον κόσμο. Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που, συνεπείς στις εξαγγελίες και στα πιστεύω μας, διασφαλίσαμε νομοθετικά την πρόσβαση όλων των ανασφάλιστων στο δημόσιο σύστημα υγείας. Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που προσπαθούμε με όλους τους νόμιμους τρόπους να απαλλάξουμε το χώρο της υγείας από τη διαφθορά την κακοδιοίκηση και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Κάποιοι δεν θα μας συγχωρήσουν ποτέ που επιμένουμε και προχωρούμε να βάλουμε τέλος στο καθεστώς ανομίας στα ΜΜΕ. Υπάρχουν πολλοί όμως που νοιώθουν περήφανοι για όλα αυτά. Και ελπίζουμε και προσπαθούμε να γίνονται όλο και περισσότεροι αυτοί που το δίκιο, την πανανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη επιμένουν να τα θεωρούν υπέρτατα αγαθά και δεν τα απεμπολούν στο όνομα της «ιδιοκτησίας» του μνημονίου που με το μαχαίρι στο λαιμό υποχρεώθηκε αυτή η κυβέρνηση να συνομολογήσει. Είμαστε πολλοί, θα συνεχίσουμε γιατί είμαστε πεισματάρηδες και , ναι, είμαστε και ρομαντικοί. Γινόμαστε όλο και πιο έμπειροι και πιο αποτελεσματικοί για το συμφέρον του λαού μας. Αξίζει να συνεχίσουμε την προσπάθεια. 27/8/16 ΓΙΑΝΝΗΣ Γ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ
Στις 22 Αυγούστου 2016 - 3:50 μ.μ., ο χρήστης Γιάννης Μεταξάς έγραψε: Το βιβλίο "Ζήτα" του Βασίλη Βασιλικού αναφέρεται στην υπόθεση Λαμπράκη και ονομάστηκε έτσι πιθανότατα επειδή η σορός του δολοφονημένου αγωνιστή, βουλευτή και επιστήμονα μεταφέρθηκε σιδηροδρομικώς από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα μέσα στο εμπορικό βαγόνι υπ' αριθμόν Ζ-4383. Ένας πολύ καλός φίλος, ερευνητής της σιδηροδρομικής ιστορίας, μου είχε πει ότι έχει σε πίνακες την αντιστοιχία παλαιάς και νέας αρίθμησης. Δυστυχώς, ο πρόωρος θάνατός του το 2000 δεν επέτρεψε να εξακριβωθεί εάν το συγκεκριμένο βαγόνι διασώζεται. Αν και δεν τότε ( 1998 ) μάλλον οι πιθανότητες για αυτό ήσαν λίγες, πόσο μάλλον σήμερα. Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το σήμερα; Το "Ζ", τόσο στην έντυπη όσο και στην επί οθόνης εκδοχή του, αρχίζει με μία σύσκεψη υπηρεσιακών παραγόντων στη Θεσσαλονίκη για την καταπολέμηση του περονόσπορου, στην οποία παρευρίσκονται και οι επικεφαλής της χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος. Μόλις τελειώνει ο γεωπόνος τα δικά του, το λόγο παίρνει ο στρατηγός Μήτσου, ο οποίος συνδέει τον περονόσπορο με την κομμουνιστική απειλή. Αξίζει να διαβάσει κανείς το λογύδριο, το οποίο αποδίδεται και στην ταινία. Ο συνειρμός με την ανακοίνωση του προέδρου του ΙΣΑ περί ελονοσίας είναι προφανής - και η προκαλούμενη θυμηδία επίσης.😂☺😊 "Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επανεμφανίστηκε η ελονοσία. Για να μη μας βρει άλλο κακό, ψήφισε ΝΔ". Άμα το πατεντάρουμε, πόσο να το πουλήσουμε στους νεοδημοκράτες για πνευματικά δικαιώματα αφίσας στις επόμενες εκλογές; -- Μεταξάς Ιωάννης

19 Αυγούστου 2016

Το άλλο μισο του ουρανού

Το άλλο μισό του ουρανού Μπαλή Κ. Δημοσίευση: ΑΥΓΗ την 17 Αυγούστου 2016 19:00 Κάποτε οι γυναίκες ξεφύλλιζαν φιγουρίνια. Κάποτε αναστέναζαν βλέποντας στο σινεμά τον Κούρκουλο να τα δίνει όλα για την καρδιά μιας δύσκολης γυναίκας - ενώ έβρεχε φωτιά στη στράτα του. Κάποτε οι γυναίκες ήταν πρώτα του πατρός τους και μετά του ανδρός τους κι εύχονταν να είναι τυχερές με τον δεύτερο, αφού τον πρώτο δεν μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να τον διαλέξουν. Κάποτε οι άνδρες ήταν άνδρες, ή έστω έμοιαζαν με άνδρες. Έφερναν τα λεφτά στο σπίτι, προστάτευαν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας -ή έτσι έλεγαν- φρόντιζαν να περνάνε το δικό τους - ή έτσι νόμιζαν. Ήταν ο λόγος τους συμβόλαιο και άλλα χαριτωμένα, αυτά που μας τα θυμίζουν ακόμα τα τραγούδια και οι παλιές ελληνικές ταινίες. Σήμερα; Αν πιστέψει κανείς τα άρθρα και τις έρευνες -με ή χωρίς εισαγωγικά- στα χιλιάδες γυναικεία περιοδικά που κυκλοφορούν στον πλανήτη, οι άνδρες τύπου Κούρκουλου μας τελείωσαν. Σήμερα οι άνδρες είναι αυτοί που θέλουν στοργή και προδέρμ και δεν ξέρουν πώς να τα ζητήσουν. Σήμερα το καημένο το ισχυρό φύλο έχει χάσει τα προσόντα των παππούδων -δύναμη, ικανότητα στήριξης και προστασίας, σταθερότητα-, χωρίς να καταφέρει να τα αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Οι άνδρες ψάχνονται - ή έτσι λένε. Και άντε να τους βρεις. Σήμερα οι γυναίκες έχουν καταφέρει -ή έχουν υποχρεωθεί- να γίνουν δυνατές. Να φέρνουν λεφτά στο σπίτι - αλλά και να το φροντίζουν. Να στηρίζουν τον εαυτό τους - αλλά και τους άνδρες τους. Κάτι οι αγώνες του φεμινισμού, κάτι οι πιέσεις του καπιταλισμού, και οι γυναίκες απέκτησαν τον νέο ρόλο. Γατούλες και κουβαλητές, μάνες και ερωμένες, όλα σε ένα.
Μόνο που το άλλο μισό του ουρανού, το αρσενικό, αυτόν τον νέο ρόλο δεν τον βρήκε ακόμα. Δυσκολεύεται. Γονατίζει από το άγχος. Ο σύγχρονος άνδρας καλείται να είναι δυνατός και τρυφερός συνάμα, αποφασιστικός αλλά και με κατανόηση, πετυχημένος αλλά και με την ικανότητα να δαμάζει την ανταγωνιστικότητά του, αρσενικός αλλά και με θηλυκά στοιχεία. Οι γυναίκες ζητούν το αυτονόητο: έναν άνδρα να τις συμπληρώνει. Τρυφερό και κουβαλητή, πατέρα και εραστή, όλα σε ένα. Μόνο που το είδος είναι σπάνιο, ίσως επειδή οι άνδρες δεν μπορούν να κάνουν -και να είναι- πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Έτσι, τη λύση στα σημερινά αδιέξοδα των σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων καλούνται να τη δώσουν οι γυναίκες. Μεγαλώνοντας τους γιους τους όπως θα ήθελαν να είναι οι άνδρες τους. Σε δυο - τρεις γενιές μπορεί να φανούν τα επιθυμητά αποτελέσματα...

11 Αυγούστου 2016

Μιά άποψη για τις ειδικότητες και τις σχέσεις εργασίας.

Μια άποψη για τις ειδικότητες και τις σχέσεις εργασίας by epohi / on August 2, 2016 at 10:14 pm / Μετά από πολλές αποτυχημένες απόπειρες, τριάντα και πλέον ετών, για ένα σύστημα πρωτοβάθμιας Υγείας, ήρθε η ώρα αυτό να γίνει πράξη. Ο σχεδιασμός της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) πρέπει να λάβει υπόψη τις εμπειρίες άλλων χωρών -αξιοποιώντας τα θετικά και απορρίπτοντας τα αρνητικά-, τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας (ορεινή, νησιωτική, αποστάσεις κ.α), τις ιδιομορφίες του υγειονομικού προσωπικού (εξειδικευμένοι γιατροί, νοσηλευτές, μαίες, φυσιοθεραπευτές κτλ), τη σημερινή δύσκολη συγκυρία, αλλά και να βλέπει στο μέλλον. Να είναι η ΠΦΥ μικρού κόστους, αλλά μέγιστου ποιοτικά αποτελέσματος. Να έχει ορίζοντα εφαρμογής 20ετίας, ενώ θα αρχίζει να υλοποιείται άμεσα και να ολοκληρώνεται σε 5-7 έτη. Το σύστημα της ΠΦΥ πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό και όχι ιατροκεντρικό, να λειτουργεί η ομάδα στην κοινότητα που θα είναι συνεχώς και κοντά στους ανθρώπους και στις ανάγκες τους. Βασικό μέλημα η πρόληψη και η προαγωγή υγείας, αλλά και η εξωνοσοκομειακή αντιμετώπιση και θεραπεία. Στο νοσοκομείο κατευθύνονται οι άνθρωποι που πραγματικά έχουν ανάγκη νοσοκομειακής διαγνωστικής προσέγγισης και θεραπευτικής αγωγής. Πριν και μετά το νοσοκομείο αναλαμβάνει το Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας. Στην Πρωτοβάθμια συνεργάζεται ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα (συμπληρωματικός). Ο σχεδιασμός, η χρηματοδότηση, ο έλεγχος λειτουργίας και οι βασικές δομές ανήκουν και ασκούνται από το Δημόσιο. Σε ό, τι αφορά το ιατρικό προσωπικό (και επειδή χωρίς γιατρό, σύστημα υγείας δεν νοείται): Ο Γενικός Ιατρός αποτελεί τον πυρήνα του συστήματος της ΠΦΥ. Ασχολείται στην ομάδα με την πρόληψη και την πρώτη επαφή και αντιμετώπιση περιστατικών που έχει υπό την εποπτεία του, κατευθύνει στον ειδικό του συστήματος ΠΦΥ περιστατικά που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης, ειδικής αγωγής και παρακολούθησης. Λόγω της φύσης της ειδικότητας και του ρόλου του, συμμετέχει στο δημόσιο σύστημα της ΠΦΥ και εργάζεται με σχέση εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Αντιστοιχούν, σε πλήρη ανάπτυξη, περίπου 4.000 Γενικοί Ιατροί (1 ανά 2.000 ενήλικες). Η χώρα μας υστερεί σημαντικά σε Γενικούς Ιατρούς. Ο Παιδίατρος συμμετέχει στο σύστημα ΠΦΥ. Αντιστοιχεί 1 ανά 2.000 παιδιά. Απαιτούνται περίπου 1.000 παιδίατροι και να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Ακτινολόγοι, βιοπαθολόγοι και οδοντίατροι επίσης πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και είναι τόσοι όσες και οι μονάδες αναφοράς (περίπου 300). Στις Μονάδες Αναφοράς (1 ανά 30.000 κατοίκους), όπως και στις τομεακές (νομαρχιακές) συμμετέχουν και γιατροί άλλων ειδικοτήτων.
Ευέλικτη ΠΦΥ Τα κριτήρια για το ποιες ειδικότητες θα συμμετέχουν στο σύστημα ΠΦΥ είναι πληθυσμιακά και νοσηρότητας. Συμμετέχουν παθολόγοι, καρδιολόγοι, πνευμονολόγοι, νευρολόγοι, ψυχίατροι, γυναικολόγοι, ορθοπεδικοί ενδοκρινολόγοι κ.α. Φυσικά υπάρχουν ειδικότητες μη αναγκαίες στην ΠΦΥ. Αναλογούν στο σύστημα 2.500 περίπου γιατροί ειδικότητας. Η σχέση εργασίας τους είναι πλήρους και μη αποκλειστικής απασχόλησης, εργάζονται δηλαδή σε πλήρες ωράριο, όπως και οι αποκλειστικής απασχόλησης με ραντεβού ελεγχόμενο (16 ραντεβού/ημερησίως), ενώ αμείβονται λιγότερο. Η δυνατότητα ιατρείου, για όσους το επιθυμούν, δεν επιβαρύνει το σύστημα. Αντιθέτως, προσθέτει πόρους στο δημόσιο μέσω εφορίας (πρόσθετη φορολόγηση, τέλος επιτηδεύματος κ. α. ), ενισχύει δε τις τοπικές κοινωνίες (ενοίκιο ιατρείου, υλικά, προσωπικό ιατρείου κ. α.). Ήδη ως πλήρους μη αποκλειστικής εργάζονται στο δημόσιο, και δη στο ΕΣΥ, οι πανεπιστημιακοί και οι στρατιωτικοί ιατροί. Η ΠΦΥ πρέπει να είναι πιο ευέλικτη και να ικανοποιεί τις ανάγκες των ανθρώπων, ειδικά στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Η χώρα έχει πληθώρα ειδικών ιατρών και αυτό είναι πλεονέκτημα που πρέπει να αξιοποιηθεί. Προσφέρεται ειδίκευση, ποιότητα και εμπειρία με χαμηλό μισθό. Αντιθέτως, χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης στερούνται ειδικών γιατρών και για τον λόγο αυτό «εισάγουν» ειδικούς από τον Νότο. Στους νέους ειδικούς ιατρούς πρέπει να δίνεται η δυνατότητα μέσω της ΠΦΥ να μείνουν στην χώρα και να προσφέρουν εδώ, αποφεύγοντας τη μετανάστευση. Παγκοσμίως η τάση σήμερα είναι προς την εξειδίκευση. Ας σκεφτεί κανείς το παράδειγμα ασθενών με Στεφανιαία Νόσο να παρακολουθείται από Γενικό Ιατρό και όχι από καρδιολόγο ή ασθενών με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) να παρακολουθούνται από Γενικό Ιατρό και όχι από Πνευμονολόγο. Ας ανοίξουμε τα μάτια και το μυαλό μας. Να ακούμε, να σκεφτούμε και να ξανασκεφτούμε αυτό που πάμε να υλοποιήσουμε. Άλλες ειδικότητες όπως ΩΡΛ, οφθαλμίατροι κ.α, απαραίτητοι σε ευρύτερες περιοχές συνεργάζονται με το σύστημα ΠΦΥ, αξιοποιώντας τα ιατρεία και την υλικοτεχνική υποδομή τους. Συνάπτουν ειδικές συμβάσεις 3ετούς διάρκειας, ανανεούμενες. Εργάζονται με πλήρες ωράριο π.χ πρωινό, με ραντεβού ελεγχόμενο (16 ραντεβού ημερησίως) και αμείβονται με αντιμισθία, όπως όλοι οι ειδικοί στις Μονάδες πλήρους, μη αποκλειστικής, με ένα επιπλέον μικρό προκαθορισμένο ποσόν για την χρήση της υποδομής. Αναλογούν 1.000 περίπου συμβεβλημένοι. ‘Έτσι το σύνολο των ιατρών (γενικοί, ειδικοί-συμβεβλημένοι) στην ΠΦΥ ανέρχονται σε 9-10. 000 όταν το σύστημα βρεθεί σε πλήρη ανάπτυξη.
Οι γιατροί που σήμερα εργάζονται στις εναπομείνασες μονάδες ΠΦΥ και όσοι εκδιώχθηκαν από τον Άδωνι Γεωργιάδη πρέπει ορθολογικά να αξιοποιηθούν, για να σταθούν οι μονάδες στο μεταβατικό στάδιο των 5-7 ετών πλήρους εφαρμογής του συστήματος. Άρα η εμμονή, να κλείσουν όσοι έχουν τα ιατρεία τους δεν είναι αποδοτική για τους ανθρώπους που δεινοπαθούν, για την κοινωνία, για το σύστημα ΠΦΥ, ούτε βέβαια για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα και όχι εκ των υστέρων να αξιολογήσουμε τις επιπτώσεις. Υ. Γ: Η μεταρρύθμιση της ΠΦΥ χρειάζεται χρηματοδότηση και προσωπικό. Ντόβολης Βασίλειος Ιατρός Πνευμονολόγος (επί 25 έτη εργαζόμενος στην ΠΦΥ ολημερίς και ολονυχτίς με εμπειρία από όλες τις σχέσεις εργασίας)