Μιά άποψη για τις ειδικότητες και τις σχέσεις εργασίας.

Μια άποψη για τις ειδικότητες και τις σχέσεις εργασίας by epohi / on August 2, 2016 at 10:14 pm / Μετά από πολλές αποτυχημένες απόπειρες, τριάντα και πλέον ετών, για ένα σύστημα πρωτοβάθμιας Υγείας, ήρθε η ώρα αυτό να γίνει πράξη. Ο σχεδιασμός της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) πρέπει να λάβει υπόψη τις εμπειρίες άλλων χωρών -αξιοποιώντας τα θετικά και απορρίπτοντας τα αρνητικά-, τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας (ορεινή, νησιωτική, αποστάσεις κ.α), τις ιδιομορφίες του υγειονομικού προσωπικού (εξειδικευμένοι γιατροί, νοσηλευτές, μαίες, φυσιοθεραπευτές κτλ), τη σημερινή δύσκολη συγκυρία, αλλά και να βλέπει στο μέλλον. Να είναι η ΠΦΥ μικρού κόστους, αλλά μέγιστου ποιοτικά αποτελέσματος. Να έχει ορίζοντα εφαρμογής 20ετίας, ενώ θα αρχίζει να υλοποιείται άμεσα και να ολοκληρώνεται σε 5-7 έτη. Το σύστημα της ΠΦΥ πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό και όχι ιατροκεντρικό, να λειτουργεί η ομάδα στην κοινότητα που θα είναι συνεχώς και κοντά στους ανθρώπους και στις ανάγκες τους. Βασικό μέλημα η πρόληψη και η προαγωγή υγείας, αλλά και η εξωνοσοκομειακή αντιμετώπιση και θεραπεία. Στο νοσοκομείο κατευθύνονται οι άνθρωποι που πραγματικά έχουν ανάγκη νοσοκομειακής διαγνωστικής προσέγγισης και θεραπευτικής αγωγής. Πριν και μετά το νοσοκομείο αναλαμβάνει το Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας. Στην Πρωτοβάθμια συνεργάζεται ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα (συμπληρωματικός). Ο σχεδιασμός, η χρηματοδότηση, ο έλεγχος λειτουργίας και οι βασικές δομές ανήκουν και ασκούνται από το Δημόσιο. Σε ό, τι αφορά το ιατρικό προσωπικό (και επειδή χωρίς γιατρό, σύστημα υγείας δεν νοείται): Ο Γενικός Ιατρός αποτελεί τον πυρήνα του συστήματος της ΠΦΥ. Ασχολείται στην ομάδα με την πρόληψη και την πρώτη επαφή και αντιμετώπιση περιστατικών που έχει υπό την εποπτεία του, κατευθύνει στον ειδικό του συστήματος ΠΦΥ περιστατικά που χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης, ειδικής αγωγής και παρακολούθησης. Λόγω της φύσης της ειδικότητας και του ρόλου του, συμμετέχει στο δημόσιο σύστημα της ΠΦΥ και εργάζεται με σχέση εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Αντιστοιχούν, σε πλήρη ανάπτυξη, περίπου 4.000 Γενικοί Ιατροί (1 ανά 2.000 ενήλικες). Η χώρα μας υστερεί σημαντικά σε Γενικούς Ιατρούς. Ο Παιδίατρος συμμετέχει στο σύστημα ΠΦΥ. Αντιστοιχεί 1 ανά 2.000 παιδιά. Απαιτούνται περίπου 1.000 παιδίατροι και να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Ακτινολόγοι, βιοπαθολόγοι και οδοντίατροι επίσης πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και είναι τόσοι όσες και οι μονάδες αναφοράς (περίπου 300). Στις Μονάδες Αναφοράς (1 ανά 30.000 κατοίκους), όπως και στις τομεακές (νομαρχιακές) συμμετέχουν και γιατροί άλλων ειδικοτήτων.

Ευέλικτη ΠΦΥ Τα κριτήρια για το ποιες ειδικότητες θα συμμετέχουν στο σύστημα ΠΦΥ είναι πληθυσμιακά και νοσηρότητας. Συμμετέχουν παθολόγοι, καρδιολόγοι, πνευμονολόγοι, νευρολόγοι, ψυχίατροι, γυναικολόγοι, ορθοπεδικοί ενδοκρινολόγοι κ.α. Φυσικά υπάρχουν ειδικότητες μη αναγκαίες στην ΠΦΥ. Αναλογούν στο σύστημα 2.500 περίπου γιατροί ειδικότητας. Η σχέση εργασίας τους είναι πλήρους και μη αποκλειστικής απασχόλησης, εργάζονται δηλαδή σε πλήρες ωράριο, όπως και οι αποκλειστικής απασχόλησης με ραντεβού ελεγχόμενο (16 ραντεβού/ημερησίως), ενώ αμείβονται λιγότερο. Η δυνατότητα ιατρείου, για όσους το επιθυμούν, δεν επιβαρύνει το σύστημα. Αντιθέτως, προσθέτει πόρους στο δημόσιο μέσω εφορίας (πρόσθετη φορολόγηση, τέλος επιτηδεύματος κ. α. ), ενισχύει δε τις τοπικές κοινωνίες (ενοίκιο ιατρείου, υλικά, προσωπικό ιατρείου κ. α.). Ήδη ως πλήρους μη αποκλειστικής εργάζονται στο δημόσιο, και δη στο ΕΣΥ, οι πανεπιστημιακοί και οι στρατιωτικοί ιατροί. Η ΠΦΥ πρέπει να είναι πιο ευέλικτη και να ικανοποιεί τις ανάγκες των ανθρώπων, ειδικά στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Η χώρα έχει πληθώρα ειδικών ιατρών και αυτό είναι πλεονέκτημα που πρέπει να αξιοποιηθεί. Προσφέρεται ειδίκευση, ποιότητα και εμπειρία με χαμηλό μισθό. Αντιθέτως, χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης στερούνται ειδικών γιατρών και για τον λόγο αυτό «εισάγουν» ειδικούς από τον Νότο. Στους νέους ειδικούς ιατρούς πρέπει να δίνεται η δυνατότητα μέσω της ΠΦΥ να μείνουν στην χώρα και να προσφέρουν εδώ, αποφεύγοντας τη μετανάστευση. Παγκοσμίως η τάση σήμερα είναι προς την εξειδίκευση. Ας σκεφτεί κανείς το παράδειγμα ασθενών με Στεφανιαία Νόσο να παρακολουθείται από Γενικό Ιατρό και όχι από καρδιολόγο ή ασθενών με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) να παρακολουθούνται από Γενικό Ιατρό και όχι από Πνευμονολόγο. Ας ανοίξουμε τα μάτια και το μυαλό μας. Να ακούμε, να σκεφτούμε και να ξανασκεφτούμε αυτό που πάμε να υλοποιήσουμε. Άλλες ειδικότητες όπως ΩΡΛ, οφθαλμίατροι κ.α, απαραίτητοι σε ευρύτερες περιοχές συνεργάζονται με το σύστημα ΠΦΥ, αξιοποιώντας τα ιατρεία και την υλικοτεχνική υποδομή τους. Συνάπτουν ειδικές συμβάσεις 3ετούς διάρκειας, ανανεούμενες. Εργάζονται με πλήρες ωράριο π.χ πρωινό, με ραντεβού ελεγχόμενο (16 ραντεβού ημερησίως) και αμείβονται με αντιμισθία, όπως όλοι οι ειδικοί στις Μονάδες πλήρους, μη αποκλειστικής, με ένα επιπλέον μικρό προκαθορισμένο ποσόν για την χρήση της υποδομής. Αναλογούν 1.000 περίπου συμβεβλημένοι. ‘Έτσι το σύνολο των ιατρών (γενικοί, ειδικοί-συμβεβλημένοι) στην ΠΦΥ ανέρχονται σε 9-10. 000 όταν το σύστημα βρεθεί σε πλήρη ανάπτυξη.

Οι γιατροί που σήμερα εργάζονται στις εναπομείνασες μονάδες ΠΦΥ και όσοι εκδιώχθηκαν από τον Άδωνι Γεωργιάδη πρέπει ορθολογικά να αξιοποιηθούν, για να σταθούν οι μονάδες στο μεταβατικό στάδιο των 5-7 ετών πλήρους εφαρμογής του συστήματος. Άρα η εμμονή, να κλείσουν όσοι έχουν τα ιατρεία τους δεν είναι αποδοτική για τους ανθρώπους που δεινοπαθούν, για την κοινωνία, για το σύστημα ΠΦΥ, ούτε βέβαια για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα και όχι εκ των υστέρων να αξιολογήσουμε τις επιπτώσεις. Υ. Γ: Η μεταρρύθμιση της ΠΦΥ χρειάζεται χρηματοδότηση και προσωπικό. Ντόβολης Βασίλειος Ιατρός Πνευμονολόγος (επί 25 έτη εργαζόμενος στην ΠΦΥ ολημερίς και ολονυχτίς με εμπειρία από όλες τις σχέσεις εργασίας)