30 Ιανουαρίου 2016

Γιατί, μάνα, με έβαλες στη βάρκα;

της Μαργαρίτας Ικαρίου Γιατί, μάνα, με έβαλες στη βάρκα; Τι θαλάσσιο σύνορο είναι αυτό; Στη μια πλευρά του, χέρι απλώνεται διασωστικό, μια κουβέρτα αγκαλιάς και μια ανάσα αλληλεγγύης. Στο άλλο, η Χάρυβδη παραμονεύει να καταπιεί τη σαπιόβαρκα που η ίδια ναυλώνει και να καταποντίσει τις δύσμοιρες ψυχές που απόθεσαν στα πόδια της όλο τους το βιος, για να γλυτώσουν τα παιδιά τους. navagio-prosfyges.jpg Στο νοσοκομείο της ακριτικής Σάμου, ένα αγοράκι παραμιλά από την υποθερμία. Ψελλίζει λέξεις ακατάληπτες, στα μαύρα του ολόγιομα μάτια όλη η φρίκη του ναυαγίου και η αγκαλιά του άδεια από αδέρφια. Το τρέμουλο δεν υποχωρεί, τα δάκρυα δε στερεύουν, μα μία φράση παίζει στο γραμμόφωνο της φωνής σα να κόλλησε η βελόνα της σκέψης: «…Γ ι α τ ί, μάνα, με έβαλες στη βάρκα;» Προδοσία και ψεύδος, λεηλασία κι αναλγησία. Σκληρό το αλισβερίσι στη φαιά γείτονα που υπεραμύνεται του «ευρωπαϊκού» της προφίλ. Το φορά φερετζέ, για να κρύψει ένα καλοστημένο κύκλωμα εκμετάλλευσης και σύγχρονου δουλεμπορίου που ανθεί και συνδαυλίζεται από έναν παρακράτει κρατικό μηχανισμό, με θεό το μπαξίσι. Βάρκες πλωτά φέρετρα. Διακινητές, κάποιοι φτωχοδιάβολοι που ρισκάρουν τη σύλληψη για λίγα γρόσια. Τα σωσίβια, φτηνοκατασκευές που παρασύρουν στον υγρό θάνατο. Κι η ανθρώπινη ζωή, ένα μικρό σάρκινο σακί για τους εμπόρους των εθνών.
Διεθνές το έγκλημα κατά των αμάχων. Όσοι γλύτωσαν από τη χαντζάρα των τζιχαντιστών, όσοι διέφυγαν από τις ατραπούς εξαθλίωσης και εξαπάτησης των «γειτόνων», όσοι δεν καταποντίστηκαν στου Αιγαίου τα βάθη, δε συντρίφτηκαν στις απόκρημνες ακτές κι ούτε έχασαν τη μάχη με τη ζωή από την παγωνιά της χειμωνιάτικης νύχτας στο πέλαγο, οδηγούνται σε σύγχρονα Άουσβιτς για να τους καταπιούν τα κρεματόρια «πολιτισμένης» Ευρωπαϊκής εργασίας. Στα ακριτικά νησιά των μυρωμένων ημερών και των μερωμένων ανθρώπων, η απόγνωση κυλά από τα μάτια στη γλώσσα και ο αναθεματισμός για τον τόσο «πολιτισμό» των αδιάφορων, γίνεται κουβέρτα αλληλεγγύης και δίχτυ κοινωνικής συσπείρωσης. Μα… δε φτάνει! Στις μαύρες σακούλες που μεταφέρονται τα πτώματα των προσφύγων, έχει τσουβαλιαστεί κάθε έννοια αξιοπρέπειας, απέναντι στη ζωή και στο θάνατο. Εθελοντές της πρώτης γραμμής, αντιπαλεύουν με «εθελοντές» αργυρώνητους. Εκείνοι που παίζουν κυνηγητό με το θάνατο και την αγρύπνια κάθε νύχτα, εκείνοι που σκαρφαλώνουν σα κατσίκια σε απόκρημνα βράχια για να κατεβάσουν ένα παιδάκι και μια μάνα που ολοφύρεται, όσοι βουτούν με τον πληρωμένο από το υστέρημά τους εξοπλισμό για να φέρουν στην επιφάνεια τα μακάβρια ευρήματα-πειστήρια για την πανευρωπαϊκή αναλγησία, υποσκελίζονται από τους «αβρόχοις ποσίν» καλοπληρωμένους εθελοντικάριους, με τα ακριβά μπουφανάκια και τα λογότυπα στις εξευρωπαϊσμένες πλάτες.
Καταλύθηκε κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπισμού. Μια κουβέρτα και μισό πιάτο φαί "πετάει" στα μούτρα των προσφύγων που διασώζονται -χάρη στη φιλοτιμία των νησιωτών- η υποτιθέμενη "πολιτισμένη" Ευρώπη, χρηματοδοτώντας με το ένα χέρι τις όποιες «οργανώσεις» ενώ με το άλλο, εξοπλίζει τον ISIS και υποστηρίζει αυτό το σύγχρονο δουλεμπόριο που διοχετεύει στις χώρες-μέλη υπόδουλα και φτηνά εργατικά χέρια. Κραδαίνοντας πάνω από το κεφάλι της Ελλάδας τη δαμόκλειο σπάθη της συνθήκης Σένγκεν και ζητώντας να γίνει το Αιγαίο των πολιτισμών και της σύνδεσης των λαών, μια ανθρώπινη «κρισάρα». Ένα βαρκάκι λάμνει κι απόψε στην Αχερουσία του Αιγαίου. Ασταμάτητα, ακούραστα, μεθοδικά κι άλλες ψυχές οδηγούνται στον πνιγερό θάνατο. «Μάνα, γ ι α τ ί με έβαλες στη βάρκα;;;!» - See more at: https://left.gr/news/giati-mana-me-evales-sti-varka#sthash.Ead87Es5.dpuf

24 Ιανουαρίου 2016

Η Μοναξιά στη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Η μοναξιά της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Οικονόμου Καλλιόπη | ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΤΗΝ 23.01.2016 Της Καλλιόπης Οικονόμου* Ο κίνδυνος δεν είναι η μοναξιά, ο κίνδυνος είναι να συνηθίσουμε τη μοναξιά Ένας από τους Δημόσιους Φορείς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) που συμβάλλει στην πρόληψη και την ανάπτυξη της ψυχικής υγείας του παιδιού, του εφήβου και της οικογένειας είναι το Κέντρο Παιδοψυχικής Υγιεινής, τέως ΙΚΑ, τέως ΕΟΠΥΥ - Αθηνών, νυν ΠΕΔΥ. Λειτουργεί από το 1966 και αποτέλεσε μία από τις πρώτες οργανωμένες υπηρεσίες στον χώρο της Παιδοψυχιατρικής Ιατρικής στην Ελλάδα που εξυπηρετούσε πληθυσμό απ' όλη την Ελλάδα. Αποτελείται από δύο τμήματα: το Ιατροπαιδαγωγικό και το Τμήμα Εφήβων. Το Ιατροπαιδαγωγικό Τμήμα αναλαμβάνει διαγνωστικό και θεραπευτικό έργο για παιδιά 0-18 ετών. Στόχος του είναι η διάγνωση και θεραπεία διαταραχών και δυσλειτουργιών που αντιμετωπίζει το παιδί, ο έφηβος και η οικογένειά του. Επίσης συνδράμει σε καταστάσεις άμεσης ανάγκης παιδιών με μετατραυματικό στρες, π.χ. σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, ατυχημάτων, όπως σεισμοί του 1999 στην Αθήνα, φωτιές στην Ηλεία το 2008. Είναι ένα από τα ελάχιστα κέντρα που, εκτός από τη διάγνωση και την αξιολόγηση, προσφέρει και θεραπεία. Ατομική ψυχοθεραπεία, ομαδική ψυχοθεραπεία παιδιών - εφήβων - γονέων, οικογενειακή ψυχοθεραπεία, συμβουλευτική γονέων, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, ειδική μάθηση, επαγγελματικό προσανατολισμό, παιγνιδιοθεραπεία. Ο αριθμός των ασφαλισμένων που εξυπηρετεί ο ΕΟΠΥΥ ανέρχεται στα 4.500 περιστατικά τον χρόνο. Το αρχείο του είναι ένα από τα πιο παλαιά και πολύ σημαντικό και αντιπροσωπεύει 71.000 περιστατικά μαζί με το Τμήμα Εφήβων. Το θεραπευτικό Τμήμα Εφήβων αποτελεί τμήμα του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής του ΕΟΠΥΥ - Αθηνών, απευθύνεται σε οικογένειες που έχουν έφηβο 13-18 ετών που παρουσιάζει συναισθηματικές διαταραχές - κατάθλιψη, μεταιχμιακή διαταραχή - ψύχωση, διαταραχές διατροφής, μεικτές διαταραχές συναισθήματος και διαγωγής. Αντιμετωπίζει αυτές τις δυσκολίες των εφήβων με ατομική ψυχοθεραπεία, θεραπεία οικογένειας, ομαδική ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή όπου κρίνεται σκόπιμο. Συνεργάζεται με την Εισαγγελία Ενηλίκων για περιπτώσεις αιμομιξίας και κακοποίησης εφήβων.
Εκτός από το διαγνωστικό και το θεραπευτικό έργο, προάγει και μεριμνά για την επιστημονική γνώση με το Τμήμα Έρευνας και Εκπαίδευσης, το οποίο διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια, συνέδρια, επιμορφώνει εκπαιδευτικούς, παρέχει και πρακτική άσκηση σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Επιπλέον παρέχει σχεδιασμό και εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης στο πλαίσιο της προαγωγής υγείας στον μαθητικό πληθυσμό και στην κοινότητα. Και έρχεται η κρίση, τα Μνημόνια, η διαθεσιμότητα τον Φεβρουάριο του 2013. Το προσωπικό του αποδυναμώνεται ηθικά, οικονομικά και λειτουργικά. Προσπαθεί να κρατήσει τις υπηρεσίες του σε υψηλό επίπεδο και να ανταπεξέλθει στα αιτήματα του κόσμου, των παιδιών, των εφήβων και των οικογενειών τους που πλήττονται καίρια από τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης λόγω της βίαιης ανατροπής των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών της ελληνικής πραγματικότητας. Υφίσταται, όμως, τις συνέπειες: * Σημαντική έλλειψη προσωπικού και υποστελέχωσή του, ειδικά σε ορισμένες ειδικότητες, λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, αδυναμίας προσλήψεων ή επίλυσης καίριων θεσμικών ζητημάτων. * Μείωση του ιατρικού προσωπικού, με απολύσεις των συμβασιούχων ιατρών και με τη μη επίλυση του θέματος των ιατρών της ΠΑΑ. * Αύξηση των λιστών αναμονής, καθώς η ζήτηση, λόγω των συνθηκών, για θέματα συμβουλευτικής, διαταραχών συμπεριφοράς, συναισθήματος, αυξάνει. Η λίστα αναμονής π.χ. για μαθησιακή αξιολόγηση και την παιδοψυχιατρική εκτίμηση είναι στους 6-9 μήνες, παρότι καταβάλλονται φιλότιμες προσπάθειες από τους υπεύθυνους για τη μείωσή τους. Συρρίκνωση του επιστημονικού έργου και των δραστηριοτήτων, όπως διοργάνωση σεμιναρίων, συνεδρίων, αποστολή διαγνωστικών ομάδων σε δυσπρόσιτες περιοχές, παρεμβάσεις πρόληψης κ.ά. * Δυσκολία ανταπόκρισης σε λειτουργικά έξοδα, αναλώσιμα. Περιορισμός αγοράς επιστημονικού υλικού αναγκαίου για ενημέρωση και χρήση. Πού θα κατευθυνθεί όλος αυτός ο κόσμος για διάγνωση, και κυρίως για θεραπεία; Στις λίστες αναμονής των υποστελεχωμένων, υπερφορτωμένων νοσοκομείων, στα απογευματινά ιατρεία όπου θα πρέπει να πληρώσει σημαντικό ποσόν, ή στα ιδιωτικά κέντρα όπου η συνεδρία λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, ειδικού παιδαγωγικού, ψυχοθεραπείας κυμαίνεται από 30-45 ευρώ και μία διάγνωση δυσλεξίας 300 ευρώ (ανάλογα την περιοχή); Και η πρόληψη; Ο τομέας όπου η ΠΦΥ οφείλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο; «Είναι καλύτερο να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις». Η άμεση επίλυση αυτών των ζητημάτων με αποτελεσματικές λύσεις, η δημιουργία οργανογράμματος, η εξορθολογισμένη τομεοποίηση, η μείωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για άμεσες λύσεις ζητημάτων θα συμβάλλει, έστω και σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο, στην επίλυση θεμάτων της ΠΦΥ στην Ψυχική Υγεία. * Η Καλλιόπη Οικονόμου είναι ειδική παιδαγωγός ΚΠΨ ΠΕΔΥ Αθηνών

16 Ιανουαρίου 2016

Επιστολή Ομοσπονδίας Πρωτοβαθμίου προς υπουργό Υγείας.

Αθήνα, 13/1/2016 ΑΠ 149 Προς - Υπουργό Υγείας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Α. Ξανθό ΘΕΜΑ: Πρωτοβάθμια Φροντίδας Υγείας και «παλιά υλικά» Κύριε Υπουργέ, Με αφορμή την απάντησή σας στη Βουλή επί της επερώτησης του βουλευτή κ. Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη στις 11/1/2016, σας δηλώνουμε ότι συμπληρώνεται ένας χρόνος, που ως Αν/της Υπουργός και ως Υπουργός Υγείας, έχετε αντιληφθεί πλήρως ότι και με δική σας ευθύνη, το Δημόσιο Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας καθημερινά υποβαθμίζεται. Πολλά ζητήματα απαιτούν άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις. Το ερώτημα είναι μπορούμε να μιλάμε για ένα βιώσιμο Σύστημα Υγείας με άξονα το Νόμο 4238 του Γεωργιάδη; Ας μην μιλήσουμε για το πλήρες χάος των ΥΠΕ, που άλλες πληρώνουν τους γιατρούς ΠΑΑ υπολογίζοντάς τους το σύνολο της προϋπηρεσίας τους και άλλες όχι. Άλλες ΥΠΕ έχουν κρίνει άλλες όχι, ενώ το Υπουργείο δεν έχει κατορθώσει με παρέμβασή του να συντονίσει τις Περιφέρειες. Επίσης οι τροπολογίες για την πλήρη αναγνώριση της προϋπηρεσίας και το βαθμολόγιο, δεν έχουν νομοθετηθεί μέχρι σήμερα, αφήνοντας εκτεθειμένους τους γιατρούς ΠΑΑ. Τα ιατρεία ΠΕΔΥ έχουν καταρρεύσει λόγω έλλειψης προσωπικού, τα εργαστήρια υπολειτουργούν λόγω έλλειψης αναλώσιμων, με δυσκολία γίνεται η προμήθεια απλών υλικών όπως toner και χαρτί Α4 και εμείς φαντασιωνόμαστε μια μελλοντική Πρωτοβάθμια Υγεία στηριγμένη σε προτάσεις της Alma Ata «παλιάς κοπής».
Αναφέρατε κύριε Υπουργέ, ότι δεν γίνεται μεταρρύθμιση με παλιά υλικά. Μπορεί οι γιατροί, του πρώην ΙΚΑ, να είμαστε αρκετά μεγάλοι σε ηλικία, άρα κατ’ εσάς «παλιά υλικά», αλλά είμαστε έμπειροι και μάχιμοι γιατροί στην ΠΦΥ και με διάθεση να την στηρίξουμε, σε καμμία όμως περίπτωση δεν είμαστε «παλιο-υλικά»!.Η ικανότητα βέβαια ενός Υπουργού στο τέλος θα κριθεί, από το πώς θα χρησιμοποιήσει εποικοδομητικά τα υλικά που είχε παλιά ή νέα. Σας υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά ότι οι νέοι γιατροί με σχέση εργασίας ΠΑΑ ως επικουρικοί, γύρισαν την πλάτη σε αυτή την εργασιακή σχέση (από 900 προκηρυγμένες θέσεις, εκδήλωσαν ενδιαφέρον μόνο 190) και μαζικά μεταναστεύουν, ενώ πολλοί από τους ήδη υπηρετούντες επικουρικούς γιατρούς σκέπτονται να το κάνουν. Σας καλούμε λοιπόν κύριε Υπουργέ, πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη για το Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας, να αφήσουμε πίσω τις ιδεολογικές εμμονές μας και να προχωρήσουμε μαζί στην αναστήλωση του καταρρέοντος Πρωτοβάθμιου Συστήματος Υγείας, για να αποτελέσει και το φραγμό προς τα Νοσοκομεία που και αυτά βρίσκονται υπό κατάρρευση. Ως Κυβέρνηση μπορείτε να σχεδιάζετε το όποιο Σύστημα Υγείας, αλλά μέχρι να είστε έτοιμοι να το εφαρμόσετε, οφείλετε να υποστηρίζετε τις Δημόσιες Δομές. Οι μεγάλοι κρατικοδίαιτοι – ιδιωτικοί όμιλοι Υγείας, έχουν ήδη εισβάλλει στο χώρο της Υγείας, και στο άμεσο μέλλον θα σαρώσουν και τις ιδεοληψίες μας και τους ήδη απαξιωμένους κατοίκους της Χώρας μας. Για την Εκτελεστική Γραμματεία Της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Γιατρών ΕΟΠΥΥ-ΠΕΔΥ (ΠΟΣΕΥΠΕΟΠΥΥ- ΠΕΔΥ) Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Π. ΨΥΧΑΡΗΣ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

9 Ιανουαρίου 2016

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ στην υγεία το 2016

Το δόγμα του Σοκ στην υγεία το 2016. Ο μπάρμπα Αντώνης από το Γερακάρι Ρεθύμνου κυνηγάει το δίκιο του μια ζωή αλλά συνταγή από γιατρό ειδικότητας στη σημερινή Αθήνα δυσκολεύεται. 21 χρόνια στο ΕΚΑΒ μονολογεί, έσωσα κόσμο και ντουνιά σε κάθε γωνιά του λεκανοπεδίου και δεν μπορώ να βρω ραντεβού με τα διαόλια τους τηλεφωνητές που σου μιλάνε 5-10 λεπτά στα πενταψήφια. Του εξηγώ ότι οι νέοι προύχοντες πήραν απόφαση αντικατάστασης αλλά 60 τηλεφωνήτριες μοιρασμένες σε 30 ανοιχτά ακόμα ΠΕΔΥ δεν έγινε κατορθωτό για πρώτη βράση υλοποίησης. Μη του πεις για διαδίκτυο του μπάρμπα Αντώνη σε νογάει με εκείνα το περήφανα πράσινα μάτια του, «θέλω ένα πάτημα νάμαι μαζί σου» και δεν βοηθάς γιατρέ.
Γιατρέ σε προσφωνεί σαν τιμητικότερο τίτλο σεβασμού ο κυρ Πέτρος που έφαγε τα νιάτα του εκεί στα καρβουνοτόπια γύρω από την Φραγκφούρτη και έχει γνωρίσει την ευρωπαϊκή κρατική μέριμνα. Ζητάει ενδοκρινολόγο κάτι σπάνιο και με μακρινό ραντεβού μετά τις απολύσεις του Γεωργιάδη το Φλεβάρη του 2014 και τη ραθυμία των υπολοίπων. Τα εικοσάρικα και τα πενηντάρικα των εξωτερικών γιατρών είναι ανοίκεια για αυτόν προτιμάει τη φτώχεια του. Έχει έρθει 10 χρόνια από τα βόρεια συνταξιούχος και όταν του εξηγώ ότι 2.900 επιστήμονες γιατροί μας τώρα δουλεύουν στη Γερμανία κουνάει το κεφάλι του. Μας κατέστρεψαν οι τραπεζίτες με τους πολιτικούς λέει και με προσποιητή ευγένεια «να τα φάνε τους γιατρούς»! Έχουμε τόσο ήλιο και χαμόγελο βρίσκει ο ασίκης αυτά δεν μπορούν να μας τα πάρουν!
Η κυρά Χαϊδούλα από τον Έβρο χρόνια κακογερνάει στα μέρη μας με λιγιασμένη από την σκολίωση μέση σωστή αγωνίστρια της ζωής και της καλοσύνης. Τα κατορθώματα στο ωδείο από τις εγγόνες της πρώτα τα μαθαίνει το ΙΚΑ και μετά οι θειάδες. Όλα τα ακριβά πνευμονολογικά δεν μπορεί να τις τα γράψει ο γιατρός της ξεπερνάνε το πλαφόν και από γενόσημα ζητάς και δεν σου παρέχει το σύστημα. Νάρθηκες, εγχείρηση δεν ζήτησε στα δεινά της μια περούκα με ηλεκτρονική καταγραφή από την ΗΔΙΚΑ ,αυτοί που εφαρμόζουν τις συναρτήσεις του μέσου όρου σύμφωνα με τους νόμους Βορίδη, πάντως όχι έτσι όπως τις ξέρουν αιώνες τώρα οι μαθηματικοί. Ζήτησε φυσιοθεραπείες μα ο γιατρός της δεν μπορεί να την καλύψει είναι άλλης ειδικότητας, φευ! Και γι’ αυτήν το περπάτημα 500 μέτρα είναι λογαριασμός ολάκαιρος.
Από τον Αποστόλη που ψηφίζει Σέρρες και μπαινοβγαίνει στον Άγιο Σάββα, αυτόν με τα δυο παιδιά ξενιτεμένα έμαθα ότι το πεντάευρο υπάρχει ακόμα και ξεπηδά ώρες δύσκολες και χωρίς μαρτύρους από κάποιους επιτήδειους που οι "αξιοκρατούντες " διοικήσεις μούχλιαζαν στις ίδιες θέσεις τον μήνα Σεπτέμβρη του 2015, όταν η απόφαση του υπουργού τόχει κόψει από Μάη του 2015. Να βάλεις πόρτα στους ανασφάλιστους ήταν από τα κύρια μελήματα της υπουργίας Λοβέρδου, Γεωργιάδη, Βορίδη και επί του θέματος με πενιχρά αποτελέσματα, βλέπετε από τα προϋπολογισμένα 53 εκατ εισέπρατταν 17 εκατ και κανείς δεν έψαξε για τα τρωκτικά γιατί ξέρετε από πού βρωμάει το ψάρι καθώς λένε. Όταν όμως σε κάποια φάση θεραπείας ο Αποστόλης χρειάστηκε απλή επιδημιολογική εξέταση Manteaux και εμβόλιο σχετικό, μάθαμε ότι ο επιπολασμό της νόσου έχει εξαπλασιαστεί με δεδομένα του πανελληνίου συνεδρίου και η φυματίνη έχει γίνει είδος εν ανεπαρκεία (ελέω μνημονίων) σε 2-3 μόνο νοσοκομεία, το ίδιο και για τα εμβόλια που είναι όλα εισαγωγής και το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν έχει ξεβρωμίσει ακόμα, προηγούνται οι εισαγγελείς και τα δημόσια ταμεία.
Μια και είμαστε στα συνέδρια θυμήθηκα το τελευταίο οικονομικών της ΕΣΔΥ που παρουσίασε στατιστικά της GPO εμφανώς πειραγμένα να βγάλουν λάδι την τρόικα και την γενοκτονία που συντελείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την μη ανεξάρτητη ΕΚΤ και το ΔΝΤ ότι περι την υγεία όλα περιπου μέλι γάλα. Κάτι που ξεσήκωσε ακόμα και τον Πατουλικό ΙΣΑ σε γραπτές και τεκμηριωμένες απαντήσεις με στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ. Φρίττω μου λέει ο Κυριάκος που έχει κάνει πετυχημένος διευθυντής σε κρατικό φορέα και μετά την μεταμόσχευσή του προ 6ετίας έχει υποστεί σε υπερθετικό βαθμό το φρενάρισμα και την ακηδία του συστήματος υγείας σε όλα τα 3 επίπεδα, πρώτο- δεύτερο- και τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Οι συχνές εξετάσεις (άλλο φρούτο και τα πακέτα μοριακών εξόδων με επισφαλή επαμφοτερίζοντα αποτελέσματα), οι ελλείψεις των κεντρικών φαρμακείων και οι προσπάθειες των εργαζομένων για ένα φάρμακο ειδικό, η οικονομική ανέχεια και το απρόσωπο μιας φοροκαταιγίδας επι δικαίων και αδίκων κάνει τη διαφθορά του καθεστώτος των Σύριων πριν το ΙSΙS ομογάλακτα συστήματα. «Από την τρόικα και τους ΣαμαροΒενιζέλους θα κάνει χρόνια να συνέλθει ο λαός» αποφαίνεται. Ο μόνος που ίσως τη γλυτώσει για λόγους υγείας θάναι πιθανά ο Γιωργάκης ο εισαγωγέας λέω εγώ την ιατρική επιεική κρίση μου….. Υπάρχει ένα 9% ευχαριστημένοι από το εποικοδόμημα της υγείας, ιδιωτική ασφάλιση κάτω του 10% αλλά τα ιδιωτικά πολυκαταστήματα στην ΠΦΥ δυναμώνουν και αναπτύσσονται, ξέρουν ότι θα δουλεύουν με απορυθμισμένες εργασιακές σχέσεις, ξεπούλημα των δημόσιων δομών και εξασθένιση της αλληλεγγύης και του κράτους πρόνοιας.
Οι Βαρτζόπουλοι, Βορίδηδες κλπ συγγενείς δεν φαίνονται να ανησυχούν διόλου για …την ανάπτυξη τους. Οι ενημερωτικοί δημοσιογράφοι, οι υποδουλωμένοι στα οικονομικά συμφέροντα που τους ταΐζουν βλέπουν τα μαρμαρένια αλώνια που τους βολεύουν μακριά από την πραγματικότητα. Να δικάσουμε από οθόνης κανένα αναισθησιολόγο αν τυχαίνει νάναι και ξαδέλφη υπουργού… Ερημε Νίκο Κακαουνάκη πρώτε διδάξαντα για να θυμηθώ την προϊστορία μου σαν πραγματογνώμων! Η ρόδα της υγείας δείχνει κολλημένη στην λάσπη, ούτε το πρώτο νομοσχέδιο του Σύριζα στον κοντινό ορίζοντα. Διονύσης Λαμπαδάριος Χειρουργός 9-1-2016. ΟΙ ΦΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΖΥΡΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ.

6 Ιανουαρίου 2016

Πώς η ανισότητα σκοτώνει Του Τζόζεφ Στίγκλιτς*

Πώς η ανισότητα σκοτώνει Δημοσιεύθηκε στην Αυγή την 25.12.2015 Πώς η ανισότητα σκοτώνει Του Τζόζεφ Στίγκλιτς* Αυτή την εβδομάδα, ο Angus Deaton θα παραλάβει το βραβείο Νόμπελ στα Οικονομικά για την ανάλυσή του σε σχέση με την κατανάλωση, τη φτώχεια, και την ευημερία. Δικαίως. Μάλιστα, αμέσως μετά την ανακοίνωση της βράβευσης τον Οκτώβριο, ο Deaton δημοσίευσε μια εκπληκτική εργασία με την Ann Case στα "Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών" - έρευνα που είναι, το λιγότερο, άξια είδησης όσο και η τελετή βράβευσης των Νόμπελ. Αναλύοντας τεράστιο μέγεθος δεδομένων για την Υγεία και τις αιτίες θανάτου των Αμερικάνων, η Case με τον Deaton διέκριναν μείωση του προσδόκιμου ζωής και επιβάρυνση της υγείας των μεσήλικων λευκών Αμερικανών, ειδικά εκείνων που ήταν απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή λιγότερο. Μεταξύ των αιτίων ήταν η αυτοκτονία, τα ναρκωτικά και ο αλκοολισμός. Η Αμερική υπερηφανεύεται ότι είναι μια από τις πιο ευημερούσες χώρες του κόσμου και μπορεί να καυχηθεί ότι σε κάθε πρόσφατο έτος, εκτός από ένα (το 2009), το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει αυξηθεί. Και ένα σημάδι ευημερίας υποτίθεται ότι είναι η καλή υγεία υγεία και η μακροζωία. Αλλά ενώ οι ΗΠΑ ξοδεύουν περισσότερα χρήματα κατά κεφαλήν σε ιατρική περίθαλψη από κάθε άλλη χώρα (και περισσότερα ως ποσοστό του ΑΕΠ), απέχουν μακράν από το να κατακτήσουν την κορυφή του κόσμου όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής. Η Γαλλία, για παράδειγμα, ξοδεύει λιγότερα από το 12% του ΑΕΠ της σε ιατρική περίθαλψη σε σχέση με το 17% των ΗΠΑ. Ωστόσο, οι Αμερικανοί μπορούν να αναμένουν ότι θα ζήσουν τρία ολόκληρα χρόνια λιγότερα από τους Γάλλους. Η ντροπή της Αμερικής Επί χρόνια, πολλοί Αμερικανοί εξηγούσαν αυθαίρετα αυτό το χάσμα. Οι ΗΠΑ είναι μια πιο ετερογενής κοινωνία, ισχυρίζονταν, και το χάσμα υποτίθεται πως αντικατοπτρίζει την τεράστια διαφορά του προσδόκιμου ζωής μεταξύ Αφροαμερικανών και λευκών Αμερικανών. Το φυλετικό χάσμα είναι, ασφαλώς, πολύ αληθινό. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2014, το προσδόκιμο ζωής για τους Αφροαμερικανούς είναι περίπου 4 χρόνια χαμηλότερο για τις γυναίκες και περισσότερο από 5 χρόνια χαμηλότερο για τους άνδρες, σε σχέση με τους λευκούς Αμερικανούς. Αυτή η διαφορά, ωστόσο, δεν είναι απλώς ένα αβλαβές αποτέλεσμα μιας πιο ετερογενούς κοινωνίας. Είναι ένα σύμπτωμα της ντροπής της Αμερικής: διάχυτες διακρίσεις εις βάρος των Αφροαμερικανών, αντικατοπτρίζονται στο μέσο εισόδημα των νοικοκυριών, που είναι μικρότερο από το 60% των λευκών νοικοκυριών. Τα αποτελέσματα των χαμηλότερων εισοδημάτων επιδεινώνονται από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι η μόνη ανεπτυγμένη χώρα στον κόσμο που δεν αναγνωρίζει την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη ως βασικό δικαίωμα. Κάποιοι λευκοί Αμερικανοί, ωστόσο, έχουν προσπαθήσει να μεταθέσουν την ευθύνη για το ότι οι Αφροαμερικανοί πεθαίνουν νεότεροι στους ίδιους, επικαλούμενοι τον τρόπο ζωής τους. Είναι ίσως αλήθεια ότι ανθυγιεινές συνήθειες εντοπίζονται περισσότερο ανάμεσα στους φτωχούς Αμερικανούς, δυσανάλογος αριθμός των οποίων είναι μαύροι. Αλλά αυτές οι συνήθειες είναι συνέπειες των οικονομικών συνθηκών, για να μην αναφέρουμε τις πιέσεις του ρατσισμού. Τα αποτελέσματα της μελετών των Case-Deaton αποδεικνύουν ότι τέτοιες θεωρίες δεν ευσταθούν. Η Αμερική μετατρέπεται σε μια όλο και περισσότερο διαιρεμένη κοινωνία - διαιρεμένη όχι μόνο σε λευκούς και μαύρους Αμερικανούς, αλλά επίσης μεταξύ του 1% και των υπολοίπων, και μεταξύ των εχόντων υψηλό μορφωτικό επίπεδο και μεταξύ των λιγότερων μορφωμένων, ανεξαρτήτως φυλής. Και το χάσμα μπορεί τώρα να μετρηθεί όχι μόνο σε μισθούς αλλά και σε πρόωρους θανάτους. Οι λευκοί Αμερικανοί επίσης πεθαίνουν νωρίτερα όσο τα εισοδήματά τους μειώνονται.
Μεσαία "συρρίκνωση" Αυτή η απόδειξη δεν αποτελεί σοκ για όσους από εμάς μελετούν την ανισότητα στην Αμερική. Το μέσο εισόδημα ενός άνδρα εργαζόμενου με πλήρες ωράριο είναι χαμηλότερο από ό,τι ήταν πριν από 40 χρόνια. Οι μισθοί των ανδρών αποφοίτων λυκείου έχουν πέσει κατά περίπου 19% κατά την περίοδο που εξέτασαν οι Case και Deaton. Για να καταφέρουν να επιβιώσουν πολλοί Αμερικανοί δανείζονται από τις τράπεζες με τοκογλυφικά επιτόκια. Το 2005, η κυβέρνηση του προέδρου Τζορτζ Μπους κατέστησε πολύ πιο δύσκολο για τα νοικοκυριά να κηρύξουν πτώχευση και να διαγράψουν το χρέος τους. Στη συνέχεια, ήρθε η οικονομική κρίση, η οποία κόστισε σε εκατομμύρια Αμερικανών τις θέσεις εργασίας και τα σπίτια τους. Όταν το επίδομα ανεργίας, σχεδιασμένο για βραχυπρόθεσμες περιόδους ανεργίας σε έναν κόσμο γεμάτο απασχόληση, εξαντλήθηκε, αφέθηκαν στην τύχη τους, χωρίς δίχτυ ασφαλείας (πέρα από τα κουπόνια τροφίμων), ενώ η κυβέρνηση διέσωσε τις τράπεζες που είχαν προκαλέσει την κρίση. Τα βασικά προνόμια ζωής της μεσαίας τάξης απομακρύνονταν όλο και περισσότερο από μια συνεχώς αυξανόμενη μερίδα Αμερικανών. Η μεγάλη ύφεση είχε δείξει την ευάλωτη φύση τους. Αυτοί που είχαν επενδύσει στο χρηματιστήριο είδαν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους να εξαφανίζεται, αυτοί που είχαν επενδύσει τα χρήματά τους σε ασφαλή κρατικά ομόλογα είδαν το εισόδημα της σύνταξής τους να εκμηδενίζεται, καθώς η Fed μείωσε αμείλικτα τόσο τα βραχυπρόθεσμα όσο και τα μακροπρόθεσμα επιτόκια. Με τα δίδακτρα των κολεγίων στα ύψη, ο μόνος τρόπος που τα παιδιά τους θα μπορούσαν να αποκτήσουν εκπαίδευση, που θα μπορούσε να τους προσφέρει ένα ψήγμα ελπίδας, ήταν να δανειστούν: αλλά με το να μετατρέπονται τα εκπαιδευτικά δάνεια σε σχεδόν ποτέ πληρωτέα, το φοιτητικό χρέος μοιάζει ακόμα χειρότερο από τις άλλες μορφές χρέους.
Μέτρο ευημερίας Δεν υπήρχε κανένας τρόπος ώστε αυτή τη συσσωρευμένη δημοσιονομική πίεση να μην την υποστούν οι Αμερικανοί της μεσαίας τάξης και οι οικογενειές τους. Και δεν προκαλεί έκπληξη ότι αυτό αντικατοπτρίζεται σε αύξηση των ποσοστών χρήσης ναρκωτικών, αλκοολισμού και αυτοκτονίας. Ήμουν επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκοσμίου Τράπεζας στα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν ξεκινήσαμε να λαμβάνουμε παρόμοια θλιβερά νέα από τη Ρωσία. Τα στοιχεία μάς έδειξαν ότι το ΑΕΠ είχε πέσει κατά περίπου 30% από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Αλλά δεν ήμασταν σίγουροι για τις μετρήσεις μας. Τα στοιχεία που έδειχναν ότι το προσδόκιμο ζωής των ανδρών μειωνόταν, ακόμη και όταν αυξανόταν στον υπόλοιπο κόσμο, επιβεβαίωσαν την εντύπωση ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν πολύ καλά στη Ρωσία, ιδιαίτερα έξω από τις μεγάλες πόλεις. Η Διεθνής Επιτροπή για τη Μέτρηση των Οικονομικών Επιδόσεων και της Κοινωνικής Προόδου, στην οποία συν-προέδρευα και στην οποία ο Deaton υπηρέτησε, είχε νωρίτερα τονίσει ότι το ΑΕΠ δεν είναι συχνά καλό μέτρο της ευημερίας μιας κοινωνίας. Τα νέα αυτά δεδομένα για τη φθίνουσα κατάσταση της υγείας των λευκών Αμερικανών επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα. Η κατεξοχήν κοινωνία της μεσαίας τάξης (όπως είναι η αμερικανική) βρίσκεται καθ' οδόν προς το να γίνει η πρώτη πρώην κοινωνία της μεσαίας τάξης... * Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και κάτοχος Νόμπελ στα Οικονομικά ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΛΛΗ ΖΩΤΟΥ