Μια καρδιακή ανεπάρκεια από πολύ παλιά.

Πού «πάσχει» η μεταρρύθμιση στην Υγεία Για την πρωτοβάθμια περίθαλψη χρειάζονται 8.000 οικογενειακοί γιατροί και υπάρχουν μόνο 1.100 * Οι επισημάνσεις 28 εμπειρογνωμόνων οι οποίοι έλαβαν μέρος σε έρευνα του Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας Αν η καρδιά της μεταρρύθμισης στην Υγεία είναι η πρωτοβάθμια περίθαλψη, για να... χτυπήσει σωστά πρέπει να στελεχωθεί με περίπου 8.000 οικογενειακούς γιατρούς, τη στιγμή που σήμερα υπάρχουν μόλις 1.100! Είκοσι οκτώ εμπειρογνώμονες, οι οποίοι έλαβαν μέρος σε έρευνα του Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, επισημαίνουν ¬ δύο μήνες πριν από την κατάθεση στη Βουλή και του δεύτερου μεγάλου νομοσχεδίου για την Υγεία που αφορά τη συγκρότηση του Οργανισμού Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ) και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ¬ ότι η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει κατά 619% τον αριθμό των οικογενειακών («προσωπικών» κατά το νομοσχέδιο) γιατρών και να μειώσει κατά 34,4% τον αριθμό όλων των υπολοίπων γιατρών.

* Προγράμματα επανεκπαίδευσης Σύμφωνα με την έρευνα, οι γιατροί που θα στηρίξουν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας της χώρας μας σήμερα αντιστοιχούν σε 1,1 ανά 10.000 κατοίκους. Η Ελλάδα, λαμβανομένων υπόψη και των γεωγραφικών ιδιαιτεροτήτων της, χρειάζεται 7,91 ειδικευμένους γιατρούς για κάθε 10.000 άτομα. «Στη χώρα μας η σημερινή αναλογία γενικών οικογενειακών γιατρών ανά 10.000 κατοίκους είναι εξαιρετικά χαμηλή, ενώ η αναλογία γιατρών όλων των ειδικοτήτων είναι εξαιρετικά υψηλή. Οι απαντήσεις των μελών της επιτροπής δείχνουν ότι υπάρχει ανάγκη μείωσης του συνόλου των γιατρών με μια παράλληλη αύξηση των γενικών οικογενειακών γιατρών. Για την επίτευξη της αύξησης αυτής κρίνεται απαραίτητη η εφαρμογή προγραμμάτων επανεκπαίδευσης» συμπεραίνει η έρευνα. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στο Μεξικό και την Τουρκία οι αναλογίες είναι καλύτερες. Τους περισσότερους οικογενειακούς γιατρούς έχει η Φινλανδία με 16 γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους. Ακολουθούν η Γαλλία (15 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Αυστρία (13 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Γερμανία και η Ιταλία (δέκα γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), ο Καναδάς (εννέα γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), το Λουξεμβούργο, η Νέα Ζηλανδία, η Νορβηγία και οι ΗΠΑ (οκτώ γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Τσεχία και η Τουρκία (επτά γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Δανία, το Μεξικό, η Πορτογαλία, η Ελβετία και η Βρετανία (έξι γιατροί ανά 10.000 κατοίκους) και η Ιρλανδία με τέσσερις οικογενειακούς γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους.

Με το νέο νομοσχέδιο για την Υγεία, το οποίο πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή τον Απρίλιο, η Ελλάδα θα αναπτύξει τον θεσμό του προσωπικού γιατρού. Αυτό σημαίνει ότι το βάρος θα δοθεί στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, δηλαδή στην πρόληψη προβλημάτων υγείας ή στην ανίχνευσή τους σε αρχικά στάδια. Ο καθένας θα έχει τον δικό του γιατρό, ο οποίος θα γνωρίζει το ιστορικό των ασθενών του, τα φάρμακα που παίρνουν, τις αλλεργίες τους, τις δυσκολίες που έχουν περάσει. Κατ' αυτόν τον τρόπο θα έχει πλήρη εικόνα κάθε περίπτωσης. Ο γιατρός που εργάζεται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη έχει επίσης στον νου του προβλήματα που αντιμετωπίζονται σε επίπεδο πληθυσμού. Με άλλα λόγια, καταλαβαίνει και λαμβάνει υπόψη τις τοπικές συνθήκες και πώς αυτές επιδρούν στην υγεία των κατοίκων της περιοχής του. Φροντίζει για τους εμβολιασμούς και τις εξετάσεις ρουτίνας, με στόχο τη σταδιακή βελτίωση της υγείας όλου του πληθυσμού. * Η ιδανική αναλογία Πολλούς γενικούς οικογενειακούς γιατρούς μπορεί ακόμη να μην έχει η Ελλάδα, διαθέτει όμως μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία ¬ ανάμεσα σε 29 χώρες ¬ τους περισσότερους γιατρούς των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι σε 10.000 κατοίκους αναλογούν 41,5 γιατροί όλων των ειδικοτήτων, ενώ η επιτροπή εμπειρογνωμόνων επισημαίνει ότι ο ιδανικός αριθμός γιατρών για κάθε 10.000 άτομα είναι 27,21. Την πρώτη θέση σε υπερεπάρκεια γιατρών καταλαμβάνει η Ιταλία με 59 γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους και τη δεύτερη η Ισπανία με 44 γιατρούς για κάθε 10.000 κατοίκους. Στην τρίτη θέση βρίσκεται η Ελλάδα. Ακολουθούν η Γερμανία (35 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Πορτογαλία (31 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Αυστρία, η Τσεχία, η Φινλανδία και η Γαλλία (30 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους). Λιγότερους γιατρούς έχουν ο Καναδάς (21 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Ελβετία και η Ιαπωνία (19 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), η Βρετανία (17 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους), και η Τουρκία (12 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους). Ποιοι συμμετείχαν στην έρευνα Στην έρευνα για το ιατρικό προσωπικό στην Ελλάδα με τη μέθοδο Delphi Panel, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή κ. Γ. Κυριόπουλο (κοσμήτωρ της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας) και τις κυρίες Σουζάνα Γκρέγκορι και Μαρία Λιάτσου (επιστημονικοί συνεργάτες του Τομέα Οικονομικών Υγείας της Σχολής), έλαβαν μέρος οι εξής ειδικοί:

Ιωάννης Βλαχογιάννης, καθηγητής, διευθυντής Νεφρολογικής Κλινικής του ΠΠΓΝ Πατρών, Ελένη Γελαστοπούλου, λέκτορας στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Πατρών, Ευγενία Γεωργούση, στατιστικός στον Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, Γιάννης Δημολιάτης, καθηγητής στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Χρήστος Ζηλίδης, νομίατρος, γιατρός Κοινωνικής Ιατρικής στη Διεύθυνση Υγιεινής Νομαρχίας Λάρισας, Αντώνης Καρότσης, γιατρός Γενικής Ιατρικής, αντιπρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ (Ενωση Γενικών Γιατρών), Γεώργιος Καρτάλης, καθηγητής Παθολογίας του ΓΠΝ Αλεξανδρούπολης, Μαρία Κατελάνη, διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας του ΠΓΝΝ Ιωνίας «Αγία Ολγα», Θεόδωρος Κωνσταντινίδης, επίκουρος καθηγητής, γιατρός Ιατρικής της Εργασίας του Ιατρικού Τμήματος του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, Βασίλης Λαοπόδης, διευθυντής Χειρουργικής του Νοσοκομείου «Ερυθρός», πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος, Χρήστος Λιονής, καθηγητής στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης, Βάσω Μαργαριτίδου, σύμβουλος υπουργείου Υγείας, επίκουρη καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας του ΤΕΙ Αθηνών, Μποδοσάκης - Πρόδρομος Μερκούρης, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Ν. Μαδύτου Θεσσαλονίκης, πρόεδρος ΕΛΕΓΕΙΑ, Γεώργιος Μπέλλος, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Κορωπίου του ΠΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς», Χρήστος Μπουρσανίδης, καθηγητής της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Σωτήρης Παπασπυρόπουλος, ψυχίατρος, υγιεινολόγος, σύμβουλος υπουργείου Εσωτερικών, Γεώργιος Πατούλης, ορθοπεδικός, πρόεδρος της Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου για τον πληθωρισμό και την ανεργία των γιατρών, Νίκος Πολύζος, γενικός διευθυντής του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, Μάριος Πυρπασόπουλος, καθηγητής, παθολόγος - νεφρολόγος, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του «ΑΧΕΠΑ», Κωνσταντίνος Σιαμόπουλος, καθηγητής, διευθυντής του Νεφρολογικού Τμήματος του ΠΠΓΝ Ιωαννίνων, Ιωακείμ Σογάλας, διευθυντής διοίκησης του ΠΓΝΘ «ΑΧΕΠΑ», Γρηγόρης Σολωμός, ορθοπεδικός, πρώην διοικητής ΙΚΑ, Σωτήρης Σούλης, καθηγητής Οικονομικών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας του ΤΕΙ Αθηνών, Κυριάκος Σουλιώτης, σύμβουλος διοίκησης ΙΚΑ, επιστημονικός συνεργάτης στον Τομέα Οικονομικών Υγείας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, Γεώργιος Στάθης, οικονομολόγος, διευθυντής σύνταξης του περιοδικού «Επιθεώρηση Υγείας», Γιάννης Τούντας, επίκουρος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Τάσος Φιλαλήθης, αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στον Τομέας Κοινωνικής Ιατρικής του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, Λάμπης Χριστόπουλος, καρδιολόγος, εκπρόσωπος του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. ΕΛΕΝΑ ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ ΤΟ ΒΗΜΑ , 25-02-2001 Κωδικός άρθρου: B13202A411