Περι γιατρών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας

ΠΕΡΙ ΓΙΑΤΡΩΝ ΠΦΥ Καλημέρα σε όλες, όλους αυτές τις ώρες δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να επιχειρήσω μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία των αγώνων των πρωην συμβασιούχων γιατρών ΙΚΑ και που έχουμε φτάσει μέχρι σήμερα, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι αλλά και να υποχρεωθούν να θυμηθούν ορισμένοι που πολύ επιλεκτικά αναφέρονται στην ιστορία των αγώνων μας και των επιτυχιών μας Μαζί λοιπόν με πολλούς άλλους, αλλά και με την προσωπική πρωταγωνιστική παρουσία μας, δώσαμε μέσα απο το σύλλογο συμβασιούχων σκληρές μάχες, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, για να αναγνωριστούμε σαν εργαζόμενοι!!! Παλέψαμε για ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, κόντρα σε συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και καταφέραμε πολλά! Αναγνωρίστηκε ο , αυτονόητος, εξαρτημένος και μισθωτός χαρακτήρας της εργασίας μας, κατακτήσαμε μονιμότητα στην πράξη, αλλά ποτέ δεν καταφέραμε (ήταν εξαιρετικά δύσκολο και πολιτικά και τεχνικά) συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τον τότε εργοδότη μας, το ΙΚΑ. Η αριστερά πρόταξε πάντα την προτεραιότητα της αναγνώρισης της εξαρτημένης εργασιακής σχέσης και των δικαιωμάτων που απέρρεαν από αυτή, με κυρίαρχο πάντα το αίτημα για αναβάθμιση των δημόσιων δομών και καθολική κάλυψη των αναγκών σε ΠΦΥ για όλους. Αγκάθι ήταν πάντα η μετάβαση από ένα καθεστώς μικτής εργασιακής σχέσης (με δικαίωμα ιδιωτικού ιατρείου) σε καθεστώς μόνιμου δημόσιου λειτουργού με όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Καταφέραμε για πολλά χρόνια, και είχαμε δίκιο, να αντισταθούμε στο ψευδεπίγραφο δίλημα, ιδιωτικό ιατρείο η εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Γιατί για μας, ενώ ήταν πάντα αυτονόητη η ανάγκη ενιαίων εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων στο δημόσιο σύστημα υγείας, υπήρχε η ανάγκη να υπάρχει ένα εύλογο μεταβατικό διάστημα προκειμένου να αντιμετωπιστούν σημαντικά βιοτικά, επαγγελματικά και οικογενειακά προβλήματα, προκειμένου οι πρώην συμβασιούχοι γιατροί του ΙΚΑ να ενταχθούν ομαλά στο δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτά που καταφέραμε, με τον κοινό μας αγώνα, αλλά και με τον διακριτό πρωταγωνιστικό ρόλο κάποιων από εμάς, όταν ξεκινούσαμε ίσως δεν μπορούσαμε ούτε να τα διανοηθούμε. Με τον συγκεκριμένο όμως τρόπο που αγωνιστήκαμε, με το πλαίσιο που προτάσσαμε, με την ηθική υπεροχή των συνδικαλιστών μας αλλά και με την τιτάνια προσπάθεια να πειστεί η πολιτική αριστερά για το δίκιο μας, φτάσαμε εκεί που μπορούσαμε να φτάσουμε. Επειδή με τις διασπαστικές επιλογές συνδικαλιστών και με την επικράτηση στενά συντεχνιακών και προσωποκεντρικών λογικών, έχουμε φτάσει σε απαράδεκτα σημεία ανθρωποφαγίας, συκοφαντίας, διαστρέβλωσης και διχασμού, παραθέτω ένα μήνυμα συναδέλφου, που τον ευχαριστώ θερμά γι αυτό, μόλις παραιτήθηκα από ΓΓΔΥ ΓΙΑΝΝΗ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΝΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΟΥ ΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΠΙ ΑΔΩΝΙ ΟΠΟΥ ΘΑ ΕΛΕΓΕΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΗΣΟΥΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ,ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ Π.Α.Α. ΜΕ ΕΥΛΟΓΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ.ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΑ ΕΚΤΙΜΩ ΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ,ΣΠΑΝΙΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΝΑ (ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ) Νομίζω πως τα λέει όλα! Καθώς λοιπόν παγιωνόταν ο ρόλος και η παρουσία μας στα πολυιατρεία του ΕΟΠΥΥ, ήλθε ο οδοστρωτήρας Αδωνις, υπέρμαχος και πρωταγωνιστής της μνημονιακής καταιγίδας για να υλοποιήσει το σχέδιο Μητσοτάκη (ναι του Κυριάκου..) για χιλιάδες απολύσεις και διάλυση του ιστού της δημόσιας ΠΦΥ. Παρά τους μαζικούς , σκληρούς ενωτικούς μας αγώνες η καταστροφή προχώρησε. Την ίδια εκείνη εποχή, δινόταν η σκληρή μάχη εντός του ΣΥΡΙΖΑ για ένα σχέδιο ανάταξης και αναβάθμισης της ΠΦΥ με σεβασμό των δίκαιων αιτημάτων των γιατρών αλλά και των αναγκών των πολιτών. Υπήρχαν διαφορετικές απόψεις, δόθηκαν σκληρές μάχες και κάποια στιγμή φτάσαμε στην παρουσίαση του σχεδίου στη βουλή, με την παρουσία Τσίπρα, όπου παρουσίασα , ως υπευθυνος από την ΠΓ (και παρά τις έντονες πιέσεις να μην είμαι εγώ αυτός που θα το παρουσίαζε), το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, που ηταν αποτέλεσμα προωθητικών συμβιβασμών. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΣΤΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Μερικοί προτίμησαν να κάνουν πως δεν κατάλαβαν, και ακόμα χειρότερα να παραπληροφορούν τους συναδέλφους. Όμως η πρόταση μας ήταν σαφής. Επιστροφή όλων όσων το επιθυμούσαν και εύλογο χρονικό διάστημα να αποφασίσουν για την εργασιακή σχέση, ταυτόχρονα βεβαίως με εργασιακή και μισθολογική αναβάθμιση. Και ήλθε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και λαθεμένα κατ εμέ, αντί να προχωρήσουμε άμεσα στην υλοποίηση του σχεδίου που είχαμε παρουσιάσει, έγινε επεξεργασία και υιοθέτηση του σχεδίου Μπένου, παρά την εκφρασμένη δημόσια και ισχυρή αντίθεση μου. Παρα ταύτα, μέσα από έντονες συζητήσεις εντός του υπουργείου αλλά και μέσα από τους συνδικαλιστικούς αγώνες πολλές ακρότητες του σχεδίου αυτου απαλείφθηκαν και κατοχυρώθηκε εκτός από τις ΤΟΜΥ , η ύπαρξη Κεντρων Υγείας με ειδικευμένους γιατρούς, θεσμοθετημένο μεταβατικό διάστημα και «δεύτερη ευκαιρία» αλλά και αποφασίστηκε η ενίσχυση των ΚΥ με νεοπροσλαμβανόμενους γιατρούς ειδικοτήτων για να καλυφθούν τα κενά. Σε αυτά υπήρξαν αντιφάσεις, καθυστερήσεις, προβληματική επικοινωνία ανάμεσα σε συνδικαλιστές και υπουργείο, λαθεμένη επικοινωνιακή τακτική. Όμως πολλά διορθώθηκαν και αρκετά κατακτήθηκαν, γι αυτό δεν συμφωνώ καθόλου με την ισοπεδωτική άποψη πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε τα ίδια με τον Αδωνι. Εκείνο το διάστημα άρχισαν να εκφράζονται έντονα απόψεις περί «προδοσίας» που ουσιαστικά μας καλούσαν να αποχωρήσουμε η και να ρίξουμε την κυβέρνηση αν μπορούσαμε για το θέμα της διατήρησης του ιδιωτικού ιατρείου. Όλα αυτά διανθισμένα με μικρότητες περι καρεκλών και ..υπέρογκων αμοιβών. Αθλιότητες και μικρότητες που οδήγησαν κάποιους στη διάσπαση και στη υιοθέτηση ρητορικής και συμπεριφοράς , αλλά και θέσεων της συντηρητικής παράταξης. Μέχρι του σημείου να επιχαίρουν με την επικράτηση στις εκλογές της ΝΔ. Φαντάζομαι πως είναι απολύτως κατανοητό πως δεν υπήρχε περίπτωση να αποδεχτώ τις προτροπές τους αφού η στήριξη της κυβέρνησης και η αποτροπή της συντηρητικής παλινόρθωσης κυριαρχούσαν στις επιλογές μου. Και έρχομαι στο σήμερα. Οι εκλογές στο σωματείο των γιατρών δημόσιας ΠΦΥ, ώφειλαν να είναι αυτό που λέει ο τίτλος. Διασφάλιση εργασιακών σχέσεων, βελτίωση αμοιβών και συνθηκών εργασίας, πορεία εξομοίωσης με όλους τους γιατρούς του ΕΣΥ. Αντ αυτού βλέπουμε εμμονή σε αδιέξοδους πια δικαστικούς αγώνες, ανθρωποφαγία κατά της ηρωικής προσπάθειας του ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ για αξιοπρεπή παρουσία, προσπάθεια προσωπικής αποδόμησης υποψηφίων, στενή «συντεχνιακή» περιχαράκωση, τέτοια που να μην επιτρέπει ούτε να δουν αυτά που έρχονται με «λαγό» την ηγεσία του ΠΙΣ Εφ όσον ισχυρίζονται πως θέλουν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των γιατρών που υπηρετούν στις δημόσιες δομές ΠΦΥ οφείλουν να πάρουν θέση. Συμφωνούν με τη διάλυση του ΕΣΥ, τη μετατροπή των νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ, την διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των αμοιβών των γιατρών του ΕΣΥ με «καρότο» την αναπλήρωση εισοδήματος μέσα από το κυνήγι της προσωπικής πελατείας στο ιδιωτικό ιατρείο; Και τι θα σημάνει αυτό επαγγελματικά για τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων που θα δουν τον ανταγωνισμό να θεριεύει; Ολοι οφείλουν να πάρουν θέση γιατί αφορά τα μέλη του συλλόγου. Εδώ θα φανεί το ποιος είναι με ποιόν, εδώ θα φανούν υποχρεωτικά οι διαφορές πολιτικών και παρατάξεων Το ΜΕΤΩΠΟ πήρε θέση και πολύ καλά έκανε Ας υποχρεωθούν όλοι να απαντήσουν επί της ουσίας. Χωρίς μισόλογα , χωρίς αντιπερισπασμούς. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ 18 ΟΚΤ 2019