Με τον ΣΥΡΙΖΑ τού σήμερα για το αύριο
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΑΥΓΗ ΤΗΝ 10.09.2015
Με τον ΣΥΡΙΖΑ τού σήμερα για το αύριο
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Α. ΒΡΑΤΣΑΛΗ*
Ούτε με τη Δεξιά τού χθες, ούτε με την Αριστερά τού μεθαύριο ή παραμεθαύριο
Όταν η Νέα Δημοκρατία διαπαιδαγωγεί τους οννεδίτες έτσι ώστε να φωνάζουν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις: «Βαγγέλη είσαι σέξι, σκίσε τον Αλέξη» -μια και ο "αυτοφωράκιας" των τζακιών που την ελέγχουν τόσα χρόνια τους ρωτούσε, ως γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας κάποτε, στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΔΑΠ - ΑΕΙ το 2003: «Έχετε αρχ...α, ρε;», στέλνοντάς τους να φάνε το "ξύλο της αρκούδας" στην κατάθεση στεφάνων για το Πολυτεχνείο- δεν χρειάζεται να διερωτόμαστε αν η Νέα Δημοκρατία του κ. Μεϊμαράκη δεν είναι η Παλαιά Δημοκρατία των τελευταίων σαράντα χρόνων. Είναι τόσο βαθιά νυχτωμένη για το τι συμβαίνει στη χώρα εδώ και έξι χρόνια, όσο και το επίπεδο της γλώσσας που χρησιμοποιεί στον πολιτικό της λόγο, η γλώσσα της νύχτας δηλαδή. Αυτή ξέρει, αυτή μιλά, με αυτή πάλι θέλει (;) να (συν)κυβερνήσει. Τον εταίρο της στην κυβέρνηση τον θέλει οπωσδήποτε, μπας και κάποιος μπορεί να μιλά και την ημέρα στον λαό. «Δεν σφάξανε», ήταν η απάντηση του Τσίπρα σε αυτή την άκρως ανόητη επιθυμία, που το μόνο που επιδιώκει είναι η θολούρα. Διαφάνεια το πρωί και προσπάθεια να διαλυθούν οι Rangers το βράδυ; Δημοκρατία το πρωί και διαπλοκή το βράδυ; Μα αυτή είναι η νέα στρατηγική των νεοφιλελεύθερων Ευρωπαίων, μπας και καταφέρουν τώρα -αφού δεν το κατάφεραν με το Grexit- να ολοκληρώσουν επιτέλους την αριστερή παρένθεση, διαλύοντας την Αριστερά τού σήμερα μέσα στη Δεξιά τού χθες.
Είναι αλήθεια ότι σ' αυτή τους τη στρατηγική έχουν την πολιτική χορηγία της Αριστεράς τού μεθαύριο και, βεβαίως, του παραμεθαύριο. Εν ολίγοις, την Αριστερά για την άλλη ζωή, όχι γι' αυτή που θέλουμε να ζήσουμε. Τη θρησκευόμενη Αριστερά. Την Αριστερά που φοβάται να κυβερνήσει για τα λαϊκά συμφέροντα μη τυχόν και λερώσει τα χέρια της. Την Αριστερά που θέλει τη συνείδησή της, και μόνο τη συνείδησή της, καθαρή. Την Αριστερά που περιμένει στη γωνία για να δει πώς ένας ολόκληρος λαός -το 90% για να ακριβολογούμε- θα πέφτει στον γκρεμό για να πάει μετά να του πει, ατσαλάκωτη, με τη συνείδησή της -προπάντων τη συνείδησή της- καθαρή: «Εγώ σου τα έλεγα». Βλέπω μπροστά μου την εξής σκηνή: Τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας να μοιράζουν ασπιρίνες στα 10 από τα 11 εκατομμύρια του κόσμου που θα βρίσκεται γκρεμοτσακισμένος πια και τα στελέχη του ΚΚΕ να ξεματιάζουν αυτά τα 10 εκατομμύρια μπας και τους φύγει ο πονοκέφαλος από το μεγάλο τράκο που έζησαν. Μπορεί και να τσακώνονται και μεταξύ τους στον διαχωρισμό των πονοκεφαλιασμένων, μεταξύ αυτών που θέλουν ασπιρίνη κι αυτών που θέλουν ξεμάτιασμα. Αυτή είναι και η διαφορά τους. Κι όταν βρίσκουν, κάτω στα Τάρταρα πια, αυτούς που, παρά τη ζάλη τους, θα τους ρωτούν απορημένοι «Καλά, πού ήσασταν σήμερα που ματώναμε για να μη μας ρίξουν;», με καθαρά χέρια και ήσυχη τη συνείδησή τους -προπάντων η συνείδηση, είπαμε- θα απαντούν αφ' υψηλού στους ξαπλωμένους: «Εμείς είμαστε η Αριστερά του μεθαύριο» και «Εμείς είμαστε η Αριστερά του παραμεθαύριο» και στη συνέχεια, αγαπημένοι (;) και οι δύο, όπως τον παλιό καλό καιρό, θα τους λένε: «Εσύ ήθελες την άλλη Αριστερά. Δεν ήθελες να περιμένεις μέχρι την άλλη ζωή».
Ναι, δεν θέλουμε να περιμένουμε μέχρι την άλλη ζωή και δεν σταυροκοπιόμαστε και όλη τη μέρα μη τυχόν και μας συμβεί κάτι κακό. Προσπαθούμε για το καλύτερο, για την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, για μια ανάπτυξη υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, για την οριστική απαλλαγή από τα Μνημόνια με λιτότητα. Όχι μόνοι μας, αλλά μαζί με όσους προσπαθούν προς την ίδια κατεύθυνση. Ούτε εφιάλτες να βλέπουμε τα βράδια ότι ζούμε σε μια Παλαιά Δημοκρατία με το παρατσούκλι Νέα Δημοκρατία, ούτε ότι αποδημήσαμε εις Κύριον και βρισκόμαστε στον παράδεισο μαζί με τον Μαρξ, τον Λένιν και τον Στάλιν να φραξιονίζει με τη δική του ομάδα αγίων.
Θέλουμε τη ζωή μας καλύτερη, εδώ στη Γη και τώρα.
Γι' αυτό ψηφίζουμε και σ' αυτές τις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ. Με ακόμα πιο μεγάλο πείσμα.
* Ο Κώστας Βρατσάλης είναι καθηγητής, κοσμήτορας στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Ρόδο
