Ομιλία Μπασκόζου Γιάννη στην ΕΣΔΥ για τη Δημόσια Υγεία

γιαννης μπασκοζος γιαννης μπασκοζος Υποψήφιος βουλευτής Β Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΣΔΥ Ιανουαρίου 10, 2015ibaskozos 10ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΣΔΥ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ Βασικά χαρακτηριστικά του συστήματος υγείας στην Ελλάδα, προ των μνημονίων ήσαν 1. Ανισότητα στην δυνατότητα πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας 2. Υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας (ΕΣΥ) και υπονόμευση ακόμα και θετικών μεταρρυθμίσεων , όπως το ΕΣΥ το 1982 3. Έλλειψη οργανωμένου και ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος ΠΦΥ 4. Μεγάλο ποσοστό ιδιωτικών πληρωμών, ιδιαίτερα την ώρα της ανάγκης 5. Έμφαση στο «καταναλωτικό μοντέλο υγείας» με ιδιαίτερη έμφαση, έως κατάχρηση, ακριβών διαγνωστικών εξετάσεων και φαρμάκων και ύπαρξη πολλών ιδιωτικών νοσοκομείων «πολυτελείας» και αλυσίδων διαγνωστικών κέντρων που απομυζούν μεγάλο τμήμα των δημόσιων πόρων για την υγεία. 6. Απουσία δημόσιων δομών πρόληψης και αποκατάστασης. 7. Απουσία οδοντιατρικής περίθαλψης Η κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές πρόσθεσαν τεράστια αύξηση των ανασφάλιστων (30%) και φτώχια. Σύμφωνα με εγχώριες και διεθνείς μελέτες τα αποτελέσματα των ασκούμενων πολιτικών είναι Α) στο επίπεδο της υγείας: Αύξηση των μεταδοτικών και μολυσματικών ασθενειών, αύξηση των ψυχιατρικών και ψυχολογικών επιπτώσεων και της θνησιμότητας εξ αιτίας των τελευταίων (αυτοκτονίες), δραματική μείωση της αυτό-εκτιμώμενης υγείας του ελληνικού πληθυσμού (Σχετιζόμενη Υγεία με την Ποιότητα της Ζωής) και τέλος πιθανή αύξηση της νοσηρότητας τα επόμενα χρόνια ανθρώπων που δεν κάνουν χρήση πρωτοβάθμιων-προληπτικών υπηρεσιών επειδή είναι ανασφάλιστοι. Β) στο επίπεδο των υπηρεσιών υγείας: Περιορισμό στην χρήση υπηρεσιών (αύξηση της συμμετοχής στα φάρμακα), μείωση διαθεσιμότητας δημόσιων υπηρεσιών λόγω υποχρηματοδότησης, απουσία ασφαλιστικής κάλυψης μεγάλου μέρους του πληθυσμού, ελλιπής παρακολούθηση χρόνιων ασθενών με αναμενόμενα καταστροφικά αποτελέσματα, τα οποία οδηγούν είτε στην μεγαλύτερη χρήση νοσοκομειακών υπηρεσιών (π.χ. διαβητικοί ασθενείς) είτε ακόμη στο αναπόφευκτο. Οι κυβερνητικές παρεμβάσεις όχι μόνο δεν αίρουν τις αρνητικές αυτές επιπτώσεις αλλά τις επιδεινώνουν. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο Σύστημα Υγείας ήταν επιβεβλημένες και ότι παρά τις μεγάλες περικοπές δημόσιων δαπανών υγείας, το ΕΣΥ άντεξε και δεν επηρεάστηκε η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Η πραγματικότητα διαψεύδει απόλυτα αυτό τον ισχυρισμό. Τα αποτελέσματα της «μεταρρύθμισης» τα ξέρουν από πρώτο χέρι οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ, οι ελευθεροεπαγγελματίες υγειονομικοί, οι πάροχοι υπηρεσιών και υλικών που συναλλάσσονται με τα νοσοκομεία και τον ΕΟΠΥΥ και κυρίως οι ασθενείς. Η περιβόητη μνημονιακή μεταρρύθμιση στην Υγεία εξελίχθηκε σε μια πραγματική υγειονομική τραγωδία, δημιούργησε μια τεράστια ζώνη υγειονομικής φτώχειας και αποκλεισμού των ανασφάλιστων ανθρώπων από στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική φροντίδα, μετέτρεψε τους ασφαλισμένους σε «λειτουργικά ανασφάλιστους» (αφού για να έχουν επαρκή περίθαλψη πρέπει να πληρώνουν συνεχώς αυξανόμενα ποσά από την τσέπη τους), διέλυσε την ΠΦΥ και αποδιοργάνωσε τα νοσοκομεία, εξαθλίωσε (μισθολογικά και εργασιακά) το προσωπικό του ΕΣΥ, συμπίεσε αφόρητα τους ελευθεροεπαγγελματίες υγειονομικούς και τα μικρά εργαστήρια, δημιούργησε «πρωτογενές πλεόνασμα» με αιματηρές περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες του ΕΣΥ και με συνεχές «κούρεμα» χρεών προς τους παρόχους μέσω του μηχανισμού των rebate και claw back, δρομολόγησε την ολιγοπωλιακή αναδιάρθρωση της αγοράς υγείας υπέρ των κρατικοδίαιτων επιχειρηματικών ομίλων και των ασφαλιστικών εταιρειών. Η εικόνα αυτή αποτυπώνεται πολύ χαρακτηριστικά σε πρόσφατη έρευνα της ΕΣΔΥ (Σεπτέμβριος 2014) σύμφωνα με την οποία το 65% των πολιτών θεωρεί ότι η κατάσταση στο ελληνικό Σύστημα Υγείας έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ το 35% δηλώνει ότι τους τελευταίους 6 μήνες (μετά δηλαδή την «μεταρρύθμιση» του ΠΕΔΥ) αν και είχε πρόβλημα υγείας δεν χρησιμοποίησε κάποια υπηρεσία ΠΦΥ. Το Υπουργείο Υγείας έχει ταυτίσει τον αναγκαίο έλεγχο στις δαπάνες υγείας με εμπόδια στην πρόσβαση των πολιτών στην περίθαλψη και στο φάρμακο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι πολίτες να εγκαταλείπουν τη φροντίδα της υγείας τους ή να αδυνατούν να καλύψουν ζωτικές υγειονομικές τους ανάγκες. Αποτελεί κοινωνική βαρβαρότητα, ανεπίτρεπτη για ευρωπαϊκή χώρα, να μην βρίσκει γιατρό, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΔΥ, το 32% των ανασφάλιστων καρκινοπαθών και το 28% να μην έχει πρόσβαση στα φάρμακα και στις απαραίτητες θεραπείες. Όπως επίσης είναι υγειονομικά απαράδεκτο και προσβλητικό για τη χώρα μας να παρατηρείται ανεπαρκής εμβολιαστική κάλυψη του παιδικού πληθυσμού αλλά και των ενηλίκων έναντι απειλητικών για τη ζωή λοιμώξεων. Ποιος έχει αποτιμήσει το υγειονομικό, κοινωνικό αλλά και οικονομικό κόστος αυτών των φραγμών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση ομολογεί με την πολιτική της ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η λογιστική της Υγείας και όχι οι αυξανόμενες – λόγω της κρίσης που επιτείνει την ψυχοσωματική νοσηρότητα- ανάγκες υγειονομικής φροντίδας των ανθρώπων. Ακόμα και ο αυτονόητος έλεγχος της προκλητής ζήτησης, της παράνομης χρέωσης υπηρεσιών, της συναλλαγής με εταιρείες και της εκμετάλλευσης του αρρώστου που αποτελούν όντως δομικά στοιχεία του Συστήματος Υγείας, έχει περιορισμένο κοινωνικό όφελος αν δεν εντάσσεται σε ένα σχέδιο ανατροπής της λιτότητας και των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες, αν δεν συνδυάζεται με μέτρα ουσιαστικής – και όχι στα χαρτιά- διασφάλισης της πρόσβασης των ανασφάλιστων στο ΕΣΥ, με μέτρα ανακούφισης των ασφαλισμένων και βελτίωσης της εξυπηρέτησης των ασθενών, αν δεν σταματήσει η προϊούσα ιδιωτικοποίηση του Συστήματος Υγείας. Αποτελεί πολιτική υποκρισία η φιλολογία για τη σπατάλη και τη διαφθορά, όταν η προκλητή ζήτηση και η κερδοσκοπία είναι στο DNA της ιδιωτικοποιημένης Υγείας που υπερασπίζεται και προωθεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας. Και αποτελεί πολιτικό τρυκ η συζήτηση για έξοδο από το Μνημόνιο όταν η λογική του στην Υγεία (λιτότητα, περικοπές, υποστελέχωση του ΕΣΥ, αυξημένη οικονομική επιβάρυνση ασθενή, επιχειρηματική μετάλλαξη του δημόσιου νοσοκομείου, εκχώρηση λειτουργιών του ΕΣΥ στον ιδιωτικό τομέα κλπ) εξακολουθεί να εφαρμόζεται και να διευρύνεται, επεκτείνοντας ταυτόχρονα τον αποκλεισμό αδύναμων και ευάλωτων ομάδων από το Σύστημα Υγείας και την υγειονομική ανισότητα στη χώρα. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει δραστικά ούτε το μείζον ζήτημα της υγειονομικής περίθαλψης των ανασφάλιστων ανθρώπων που έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, εξαιτίας της απο-ασφάλισης του πληθυσμού λόγω της ανεργίας, της «μαύρης» εργασίας και της οικονομικής αδυναμίας των ασφαλισμένων κυρίως των ΟΑΕΕ –ΟΓΑ να καταβάλουν τις εισφορές τους. Παρότι αναγκάστηκε – κάτω από την πίεση των κοινωνικών ιατρείων-φαρμακείων, την κατακραυγή της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας αλλά και την απαίτηση της τρόικας, που έθεσε ως προαπαιτούμενο για τις δόσεις την επίλυση αυτού του προβλήματος – να δημιουργήσει ένα ρυθμιστικό πλαίσιο με τις δύο ΚΥΑ του Ιουνίου για τη νοσηλεία και τα φάρμακα, μέχρι σήμερα η κατάσταση δεν έχει ουσιωδώς βελτιωθεί. Οι λόγοι είναι ότι, πρώτον, η κυβέρνηση στην πραγματικότητα δεν πιστεύει στην καθολική και ισότιμη πρόσβαση στην Υγεία, αφού ενστερνίζεται τη λογική της αγοράς, μια λογική που είναι ασύμβατη με τις έννοιες της καθολικότητας και της ισοτιμίας. Ενδεικτικό αυτής της αντίληψης είναι τα γραφειοκρατικά εμπόδια των τριμελών επιτροπών για την έγκριση νοσηλείας στα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Επίσης, λόγω της λειτουργικής αδυναμίας του Συστήματος Υγείας που οφείλεται στους ίδιους συρρικνωμένους προϋπολογισμούς και στα τεράστια κενά σε προσωπικό, δεν μπορούν στην πράξη να καλυφθούν οι ανάγκες όχι μόνο των ανασφάλιστων αλλά ούτε των ασφαλισμένων. Ακόμα, έχει τελείως εξαιρεθεί από τη ρύθμιση το θέμα των εργαστηριακών εξετάσεων των ανασφάλιστων σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, καθώς και του υγειονομικού υλικού – αναλωσίμων, που έχουν ανάγκη οι ανασφάλιστοι οι οποίοι πάσχουν από σοβαρά και χρόνια νοσήματα. Εξαιτίας όλων των παραπάνω, οι ανασφάλιστοι εξακολουθούν στην πλειονότητα τους να μην εξυπηρετούνται από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και η ζήτηση υπηρεσιών από τα Κοινωνικά Ιατρεία-Φαρμακεία παραμένει αμείωτη. Με άλλα λόγια, το σημαντικότερο εμπόδιο στην πρόσβαση και φροντίδα των ανασφάλιστων είναι η πολιτική της «εσωτερικής υποτίμησης» και της περιστολής των κοινωνικών δαπανών, η συνολική απαξίωση του ΕΣΥ, η μεθοδευμένη ανεπάρκεια σε πόρους και προσωπικό, η λογική του «ισότιμου ανταγωνισμού» δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας, η μετατροπή και των ασφαλισμένων σε «λειτουργικά ανασφάλιστους». Με πάνω από 50% περικοπή, αθροιστικά, των λειτουργικών δαπανών του ΕΣΥ (για ΠΦΥ, νοσοκομεία, φάρμακα) με 20-30% περίπου λιγότερο προσωπικό και με 30 % μεγαλύτερη ζήτηση δημόσιων υπηρεσιών, δεν μπορεί ούτε το Σύστημα Υγείας να αντέξει ούτε να υλοποιηθεί η καθολική και ισότιμη πρόσβαση όλων (ασφαλισμένων και ανασφάλιστων) σε αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας. Με 160εκ. ευρώ λιγότερα για τα νοσοκομεία, με 107 εκ. ευρώ λιγότερη κρατική επιχορήγηση στον ΕΟΠΥΥ και με μείον 1,1 δις. ευρώ συνολικά για κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη στον προϋπολογισμού του 2015, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε επάρκεια ούτε ποιότητα στη φροντίδα υγείας. Αυτήν την ωμή αλήθεια δεν μπορεί να αντικρούσει κανένα επικοινωνιακό τέχνασμα περί δήθεν εξορθολογισμού και νοικοκυρέματος στην Υγεία. Είναι προφανές πλέον ότι οι δήθεν μεταρρυθμίσεις λειτουργούν ως εργαλείο περικοπών στη δημόσια περίθαλψη και προωθούν την νεοφιλελεύθερη( δηλαδή την «αγοραία» ) αναδιοργάνωση του χώρου της Υγείας. Κανένα από τα μείζονα προβλήματα του ΕΣΥ (προσβασιμότητα, επάρκεια, ποιότητα των υπηρεσιών) δεν λύθηκε και καμιά από τις διαρθρωτικές παθογένειες του Συστήματος Υγείας (υψηλή ιδιωτική δαπάνη, κυριαρχία επιχειρηματικού τομέα σε κρίσιμα πεδία όπως διάγνωση, αποκατάσταση, εξειδικευμένη νοσηλεία, σύγχρονη τεχνολογία ) δεν αντιμετωπίστηκαν από τις δήθεν μεταρρυθμίσεις. Η υγειονομική πολιτική της κυβέρνησης τα χρόνια του μνημονίου δεν είναι απλώς μια διαχείριση με λιγότερους πόρους. Ο πραγματικός της στόχος δεν είναι ο εξορθολογισμός των δαπανών, αλλά η οριστική κατεδάφιση της δημόσιας περίθαλψης και η δημιουργία ευνοϊκών προϋποθέσεων για την πλήρη ιδιωτικοποίηση και για την ολιγοπωλιακή αναδιάρθρωση της αγοράς υπηρεσιών υγείας. Η καταστροφή της πλειοψηφίας των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων υγείας αποτελεί τμήμα αυτής της πολιτικής. Δυστυχώς, έχουμε επιβεβαιωθεί απολύτως σ’ όλες μας τις προβλέψεις για τα αποτελέσματα αυτής της υποτιθέμενης μεταρρυθμιστικής παρέμβασης τα τελευταία χρόνια. Στο θέμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας έχουμε μία πλήρη αποδιοργάνωση και μία τεράστια δυσχέρεια των πολιτών να προσεγγίσουν δημόσιες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και άρα υποχρεώνονται συνεχώς να πληρώνουν από την τσέπη τους. Στο θέμα του φαρμάκου κατέπεσε παταγωδώς η επικοινωνιακή επιχείρηση φτηνού φαρμάκου και έχουμε μία αυξημένη επιβάρυνση των πολιτών για να έχουν τα φάρμακα που χρειάζονται. Επίσης, στην αντιμετώπιση του θέματος των ανασφάλιστων ανθρώπων, παρά το ότι υπήρξαν δύο κοινές υπουργικές αποφάσεις που αναγνώριζαν το πρόβλημα και έθεταν ένα πλαίσιο, δεν έχει προχωρήσει τίποτα. Εμείς, λοιπόν, θεωρούμε ότι αυτό το στρατηγικό σχέδιο, το οποίο εξελίσσεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια, θέλει ένα μίζερο υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο δημόσιο σύστημα για τους πολλούς και τους φτωχούς και θέλει κι ένα αναπτυσσόμενο συνεχώς ιδιωτικό τομέα για τους έχοντες και κατέχοντες. Είναι ένα σύστημα το οποίο θα παρέχει ένα ελάχιστο πακέτο παροχών τόσο ανεπαρκών, που θα αναγκάζονται όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να συμπληρώνουν από την τσέπη τους και να κάνουν συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση. Δεν είναι τυχαίο ότι επενδύουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αυτήν την περίοδο στη διαφήμιση. Δεν είναι τυχαίο ότι αυξάνονται οι τζίροι τους. Σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση κινείται η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για σωτηρία και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας. ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Στις συνθήκες της ανθρωπιστικής τραγωδίας και της ανεξέλεγκτης διαλυτικής εικόνας του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα, οι πολίτες βιώνουν τραυματικά την καθημερινή τους επαφή με ότι απέμεινε ως Εθνικό Σύστημα Υγείας και ως Πρωτοβάθμιο Εθνικό Δίκτυο Υγείας. Ταυτόχρονα αναγκάζονται σε τρομακτικές δαπάνες από τις άδειες τσέπες τους για φάρμακα, χαράτσια, φακελάκια… Αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ πρωταρχικό καθήκον Η ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ολοκληρωμένου Δημόσιου Συστήματος πρόληψης, πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, περίθαλψης, αποκατάστασης, που θα παρέχει δωρεάν ΣΕ ΟΛΟΥΣ την ελεύθερη – έγκαιρη – ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές και αποτελεσματικές δημόσιες υπηρεσίες. – Υπερασπίζουμε έμπρακτα την υγεία ως θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα και δημόσιο αγαθό. Θα προχωρήσουμε στη μεθοδική σταδιακή κατάργηση της εμπορευματοποίησης της υγείας. – Η προστασία και η ορθή, κοινωνικά αποδοτική, αξιοποίηση των δημόσιων πόρων αποτελεί όρο για την επιτυχία του σχεδίου μας. Οι δημόσιοι πόροι θα κατευθύνονται κατά προτεραιότητα στο δημόσιο σύστημα υγείας. Θεωρούμε απολύτως ατελέσφορη τη λογική του «ισότιμου ανταγωνισμού» ανάμεσα στα δημόσια νοσοκομεία και τις μεγάλες ιδιωτικές νοσοκομειακές μονάδες. Το δημόσιο νοσοκομείο οφείλει να λειτουργεί με κριτήριο την κάλυψη όλων των αναγκών, να καλύπτει την ανάγκη 24ωρης ασφαλούς εφημέρευσης, να διασφαλίζει τη δωρεάν πρόσβαση όλων στο σύστημα, να διατηρεί σταθερές και αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας για το προσωπικό, να διασφαλίζει την αξιοπρέπεια των ασθενών την ώρα της ανάγκης. Θεωρούμε καταστροφική την προοπτική «απόσυρσης» του κράτους από την εγγυημένη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων και τη μισθοδοσία του προσωπικού. – Για εμάς η πρόληψη, η πρώιμη διάγνωση αλλά και η παρέμβαση στους κοινωνικούς και περιβαντολογικούς βλαπτικούς παράγοντες και υπό προϋποθέσεις η φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να εξοικονομούν πόρους για το σύστημα υγείας. – Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα αξιοποιούνται συμπληρωματικά για όσο διάστημα χρειάζεται, δεν θα ανταγωνίζονται όμως το δημόσιο σύστημα διεκδικώντας μεγαλύτερο μερίδιο των δημόσιων πόρων, δηλαδή δεν θα ενισχύσουμε ιδιωτικό κερδοσκοπικό σύστημα με την εγγύηση του κράτους. – Η κοινωνική ανταποδοτικότητα και όχι η διασφάλιση εμπορικού κέρδους θα είναι η λογική στο χώρο της υγείας. Το άμεσο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την υγεία ξεκινά από την υλοποίηση των δεσμεύσεων στη ΔΕΘ(ΣΕΠ 2014) Το πρόγραμμά μας περιλαμβάνει δωρεάν πρόσβαση για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, στις δημόσιες δομές υγείας και διασφάλιση της πρόσβασης για όλους στην αναγκαία φαρμακευτική αγωγή με δραστικό περιορισμό – έως μηδενισμό για ειδικές κατηγορίες – της επιβάρυνσης στη συμμετοχή των ασθενών στη φαρμακευτική δαπάνη. (υπολογιζόμενο αρχικό κόστος 350 εκ ευρώ) Βασικές προϋποθέσεις υλοποίησης των παραπάνω δεσμεύσεων, εκτός από το αρχικά υπολογιζόμενο κονδύλι, είναι • η χορήγηση ηλεκτρονικής κάρτας υγείας προς όλους τους κατοίκους της χώρας. • Η σωτηρία, στήριξη και αναβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων. Η κάλυψη των αναγκών των Νοσοκομείων, των ΜΕΘ, των Κέντρων Υγείας, των Περιφερειακών Ιατρείων, η οργάνωση Αστικών Μονάδων Υγείας Στοχευμένες προσλήψεις με προγραμματισμό διετίας(5 χιλιάδες νοσηλευτικό προσωπικό, 2 χιλιάδες ιατρικό προσωπικό) με βάση τις άμεσες και τεκμηριωμένες ανάγκες του συστήματος. Δεσμευόμαστε για αξιοπρεπές σύστημα αμοιβών στους δημόσιους λειτουργούς της υγείας , για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για την πάταξη της συναλλαγής – της μίζας – της σπατάλης. Η διαφθορά στην υγεία αποτελεί κοινωνικό έγκλημα. Στήριξη της ΠΑΑ των νοσοκομειακών γιατρών με θεσμικά και μισθολογικά μέτρα. • Άμεση στελέχωση των δομών ΠΦΥ στην προοπτική ολοκληρωμένου δημόσιου συστήματος. Επαναλειτουργία, αναβάθμιση εργαστηρίων, αξιοποίηση υποδομών. ( στελέχωση των μονάδων υγείας με νέο ιατρικό προσωπικό ΠΑΑ και άρση της αδικίας κατά των πρώην γιατρών του ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ με επαναπρόσληψη όσων επιθυμούν) • Συμβάσεις με αυτοαπασχολούμενους για αξιοποίηση των εργαστηριακών υποδομών τους και με κλινικούς ειδικοτήτων για κάλυψη της ανάγκης άμεσα να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι στην ΠΦΥ. Συμβάσεις με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, με δεσμεύσεις και έλεγχο της ποιότητας υπηρεσιών προς τους πολίτες και διασφάλιση αξιοπρεπούς επιβίωσης για τους αυτοαπασχολούμενους, χωρίς δυνατότητες πλουτισμού σε βάρος του δημόσιου χρήματος. • Γνωρίζουμε καλά πως η πραγματικά απρόσκοπτη, δωρεάν πρόσβαση για όλους δεν συμβιβάζεται με «φακελάκια», χαράτσια και παραπληρωμές από τον ασθενή την ώρα της ανάγκης. Κατάργηση των χαρατσιών για τις υπηρεσίες υγείας, αυστηρός έλεγχος και νέο «κοινωνικό συμβόλαιο» με τους λειτουργούς της υγείας για αντιμετώπιση της διαφθοράς και της συναλλαγής. • Η χρηματοδότηση του συστήματος , σε πρώτη φάση των νοσοκομείων, θα περάσει αποκλειστικά στον κρατικό προϋπολογισμό με την κατάργηση ανωνύμων εταιρειών όπως η ΕΣΑΝ ΑΕ. Οι ασφαλιστικές εισφορές υγείας θα διατηρηθούν για όσο διάστημα κριθεί αναγκαίο, θα συλλέγονται από έναν αναδιοργανωμένο ΕΟΠΥΥ(ΕΟΠΦΥ;) και μαζί με την αναγκαία ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό η και από άλλους πόρους, θα διατίθενται στην αποκατάσταση και αναβάθμιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Σταδιακή αλλά άμεσης έναρξης, εγγυημένη αύξηση των δημόσιων δαπανών υγείας με προοπτική τον μ.ο των αναπτυγμένων χωρών της ΕΕ, σε βάθος 3ετίας και με βάση την πορεία των διαπραγματεύσεων για το χρέος. Μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και αναβαθμισμένη υγεία δεν συμβιβάζονται. • Άμεση αλλαγή του διοικητικού μοντέλου και της νοοτροπίας διοίκησης των δημόσιων νοσοκομείων και των δημόσιων δομών υγείας. Προτεραιότητες η αποτελεσματική, διαφανής διαχείριση, το άνοιγμα στον κοινωνικό έλεγχο, η κοινωνική αποδοτικότητα του συστήματος με προστασία των δημόσιων πόρων, με εμφύσηση πνεύματος προσφοράς, συνεργασίας, ανιδιοτέλειας και αξιοπρέπειας. • Άμεση εκπόνηση και υλοποίηση σχεδίου κάλυψης δυσπρόσιτων και νησιωτικών περιοχών, με αξιοποίηση επιστημονικών και οικονομικών κινήτρων. • Άμεσες παρεμβάσεις στον τομέα προστασίας της δημόσιας υγείας με προτεραιότητα την καθολική εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού και την αναχαίτιση της επανεμφάνισης και αναζωπύρωσης λοιμωδών νοσημάτων(ανθεκτική φυματίωση, ελονοσία κλπ). • Επανεξέταση των προτεραιοτήτων ολοκληρωμένης μηχανοργάνωσης των δημόσιων νοσοκομείων, με αξιοποίηση της διαλειτουργικότητας των υπαρχόντων συστημάτων μακριά από φαραωνικές μονοπωλιακές αναθέσεις εξ αρχής μηχανογράφησης. Αναβάθμιση και βελτίωση της λειτουργικότητας του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με χρήση τεκμηριωμένων θεραπευτικών και διαγνωστικών πρωτοκόλλων. • Άμεση αναβάθμιση ΕΟΦ-ΙΦΕΤ. Προώθηση αξιοποίησης εγχώρια παραγομένων ποιοτικά ελεγχόμενων γενοσήμων φαρμάκων με στήριξη της εγχώριας παραγωγής. Ορθολογικοποίηση φαρμακευτικής δαπάνης (όχι απαραίτητα περαιτέρω μείωση) σε συνεργασία με το ιατρικό σώμα, με βασικό στόχο την πλήρη κάλυψη όλων στην αναγκαία επιστημονικά τεκμηριωμένη φαρμακευτική αγωγή, με μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών και όχι μετακύλιση της δημόσιας δαπάνης στις τσέπες τους. Προστασία και αξιοποίηση των αυτοαπασχολούμενων φαρμακοποιών για διασφάλιση πανελλαδικού δικτύου διάθεσης φαρμάκων. • Η φαρμακευτική βιομηχανία και η έρευνα αποτελούν σημαντική παράμετρο στην προσπάθεια παραγωγικής ανασυγκρότησης. Θα υπάρξει αποφασιστική δημόσια παρέμβαση για την δυνατότητα όλων στην πρόσβαση στο απαραίτητο φάρμακο. Η διαφανής ορθή τιμολόγηση θα αποτελέσει προτεραιότητα. Η αναβάθμιση ΕΟΦ-ΙΦΕΤ θα αποτελέσει βασικό βραχίονα της φαρμακευτικής πολιτικής. Η συμμετοχή της φαρμακοβιομηχανίας στο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης με όρους εργασιακής νομιμότητας, περιβαλλοντικής προστασίας, αύξησης της απασχόλησης,κάλυψης των εγχώριων αναγκών αλλά και κλίμα εμπιστοσύνης. Δεν αποδεχόμαστε τη μνημονιακή κατάρρευση της κατά κεφαλή φαρμακευτικής δαπάνης αλλά δεν θα ανεχτούμε και συνέχιση φαινομένων διαφθοράς και συναλλαγής. • Η ιατρική και φαρμακευτική έρευνα μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει προνομιακό πεδίο ανάπτυξης και απασχόλησης εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού. Η τόνωση της δραστηριότητας των πανεπιστημίων και των δημόσιων ερευνητικών ιδρυμάτων αποτελεί στόχο. Η συμμετοχή της φαρμακοβιομηχανίας θα μελετηθεί με προσοχή και πνεύμα συνεργασίας, είμαστε όμως αντίθετοι στον ασφυκτικό έλεγχο της ιατρικής εκπαίδευσης και της έρευνας από την φαρμακοβιομηχανία.

• Παρέμβαση στη δημιουργία και λειτουργία αποτελεσματικού, άμεμπτου συστήματος προμηθειών, σύμφωνα και με τις προτάσεις των φορέων των υγειονομικών. ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Εμείς θέλουμε ένα κράτος εγγυητή της ισότιμης πρόσβασης όλων των ανθρώπων στο θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό της υγείας. Η καθολική, έγκαιρη, δωρεάν πρόσβαση για όλους/ες στο δημόσιο σύστημα υγείας αποτελεί βασική δέσμευση. Ο χώρος της υγείας θα αποτελέσει χώρο αναδιανομής πλούτου και δικαιωμάτων, αλλά και πεδίο κοινωνικών συμμαχιών μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων υγείας με το μεγάλο κοινωνικό μπλόκ της κοινωνικής ανατροπής που θα φέρει στην εξουσία και θα στηρίξει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του. Η αναβάθμιση του συστήματος υγείας θα αποτελέσει παράγοντα ενίσχυσης αλλά και στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Το κράτος θα είναι εγγυητής, αλλά τουλάχιστον στο πρώτο διάστημα, δεν θα αποτελεί τον αποκλειστικό πάροχο υπηρεσιών υγείας. Η συνεχής αναβάθμιση, επέκταση και επαρκής χρηματοδότηση και στελέχωση του δημόσιου συστήματος υγείας ,η σαφής δέσμευση μας για αποεμπορευματοποίηση, αλλά και η ανάγκη κοινωνικών συμμαχιών και αξιοποίησης της υπάρχουσας υποδομής σε μηχανήματα, τεχνογνωσία και εξοπλισμό σε όφελος των αναγκών των ασθενών, θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας που θα ορίζει τη σχέση δημόσιου –ιδιωτικού τομέα υγείας και τον ρυθμό διαχωρισμού τους, με διάκριση ανάμεσα στους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες υγείας και τα επιχειρηματικά συμφέροντα στην υγεία. Η ανοικτή δημόσια διαβούλευση με μαζικούς φορείς, σύμμαχες πολιτικές οργανώσεις, ειδικούς επιστήμονες ,φορείς των εργαζόμενων στην υγεία αλλά και πλατιά με όλους τους ανθρώπους της αριστεράς, όχι μόνο δεν πρέπει να μας φοβίζει , αλλά την επιδιώκουμε και την οργανώνουμε, προκειμένου η τελική διαμόρφωση της προγραμματικής μας πρότασης να μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τα λαϊκά συμφέροντα. Βασικό στοιχείο ασφαλώς παραμένει η εμφύσηση κλίματος κοινωνικής προσφοράς και παροχής αξιοπρεπούς αντιμετώπισης στους ασθενείς, που κατά τη γνώμη μου θα συμβαδίζει με τη γενικότερη ηθικοπολιτική ανάταση της κοινωνίας με την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του και την ανάδειξη της υγείας σαν βασικής κοινωνικής προτεραιότητας. • Είναι σαφές πως οι πολιτικές λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης δεν συμβαδίζουν με τη σωτηρία και την αναβάθμιση του συστήματος υγείας και την αξιοπρέπεια ασθενών και λειτουργών της υγείας. Συνεπώς η κατάργηση των μνημονίων και η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους και ρήτρα ανάπτυξης θα είναι η μεγαλύτερη συμβολή στη σωτηρία και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας. ΓΙΑΝΝΗΣ Γ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ ΠΓ ΣΥΡΙΖΑ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ Υποψήφιος βουλευτής Β Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ